
Esas No: 2013/20375
Karar No: 2014/3025
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2013/20375 Esas 2014/3025 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Denizli 1. Aile Mahkemesi
TARİHİ :09.05.2013
NUMARASI :Esas no: 2012/592 Karar no:2013/347
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı-karşı davalı (koca) tarafından, kadının boşanma davasının kabulü, kendi davasında kusur belirlemesi, tazminat isteklerinin reddi ile çocuk için takdir edilen nafakaların miktarı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Yapılan soruşturma ve toplanan delillerden, davalı-davacı kadının telefonla sık sık görüştüğü kişiyi evine almak suretiyle sadakat yükümlülüğünü ihlal ettiği; davacı-davalı kocanın ise eşinin bu davranışını öğrenmesi üzerine eşine fiziksel şiddet uyguladığı anlaşılmaktadır. Gerçekleşen bu durum karşısında, evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına sebebiyet veren olaylarda iki taraf da kusurlu olmakla birlikte; davalı-davacı kadının daha ziyade kusurlu olduğunun; gelişen bu olaylar karşısında, evliliğin devamında korunmaya değer yarar kalmadığının ve kadının davası yönünden Türk Medeni Kanununun 166/2. maddesindeki boşanma koşullarının gerçekleşmiş olduğunun kabulü gerekir. Durum böyle iken yerel mahkemece tarafların eşit kusurlu kabul edilmesi doğru değil ise de; davalı-davacı kadının davasında verilen boşanma kararı sonucu itibariyle doğru olduğundan davacı-davalı kocanın, davalı-davacı kadının boşanma davasının kabulüne dair temyiz itirazlarının reddi ile boşanmaya ilişkin hükmün gerekçesi değiştirilmek suretiyle onanmasına karar verilmesi gerekmiş (HIJMK md.438/son) ve davacı-davalı kocanın aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
2-Yukarıda birinci bentte gösterilen sebeple boşanmada davalı-davacı kadın daha ağır kusurlu olduğuna göre, boşanmaya sebep olan olayların kişilik değerlerine tecavüz etmesi ve boşanma yüzünden mevcut menfaatlerini kaybetmesi nedeniyle davacı-davalı koca yararına uygun miktarda maddi (TMK. md. 174/1) ve manevi (TMK. md. 174/2) tazminat takdiri gerekirken, bu isteğin reddi doğru olmamıştır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple davacı-davalı kocanın reddedilen maddi ve manevi tazminat isteği yönünden BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple boşanma kararının kusura ilişkin gerekçesi değiştirilmek suretiyle ONANMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 17.02.2014 (Pzt.)