MAHKEMESİ :İstanbul Anadolu 12. Aile Mahkemesi
TARİHİ :7.5.2013
NUMARASI :Esas no:2010/326 Karar no:2013/374

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davalı-davacı (koca) tarafından kadının davasının kabulü, kadın yararına hükmedilen tedbir nafakası, kusur belirlemesi ve kendisinin reddedilen tazminat istekleri yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı-davacı kocanın aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2- Davalı-davacı kocanın Türk Medeni Kanununun 166/1 maddesine dayalı boşanma davasının kabulüne karar verilmekle birlikte, mahkemece davacı-davalı kadının boşanma davasının kabulünü gerektiren kusurları belirlenmemiş ise de; yapılan soruşturma ve toplanan delillerden, hasta eşine bakmayıp onu evden kovan davacı-davalı kadın boşanmaya neden olan olaylarda tam kusurludur. Mahkemenin gerekçesinde belirtildiği gibi akıl hastası olan davalı-davacı kocanın davranışları iradi olmadığından kendisine kusur yüklenemez. Boşanmaya sebep olan olaylar kocanın kişilik değerlerine tecavüz etmesi nedeniyle davalı-davacı koca yararına uygun miktarda manevi (TMK. md. 174/2) tazminat takdiri gerekirken bu isteğin reddi doğru bulunmamıştır.
3- Davacı-davalı kadın, dava dilekçesinde kendisi için nafaka talep etmediğini beyan etmiştir. Davacı-davalı kadının yargılama aşamasında da tedbir nafakası isteğine ilişkin bir kayıt bulunmamaktadır. Durum böyleyken talep dışına çıkılarak davacı-davalı kadın yararına tedbir nafakasına (TMK mad 169) hükmedilmesi usul ve yasaya aykırıdır.
4- Davalı-davacı koca dava dilekçesinde; eşya alacağı, evin satışı nedeniyle alacak ve ortak hesaptaki paraların kadın tarafından çekilmesi nedeniyle tazminat talep etmiştir. Bu istekler, boşanmanın fer"isi niteliğinde olmayıp, bağımsız taleplerdir. Yatırılan başvurma harcı da, bağımsız taleplerin hepsini kapsar. Bu taleple ilgili nispi peşin harcın davalı-davacı kocaya tamamlattırılması ( Harçlar Kanunu md. 30 - 32 ); harç tamamlandığı takdirde Asliye Hukuk Mahkemesine görevsizlik kararı verilmesi, harç tamamlanmadığı takdirde ise anılan 32. madde uyarınca işlem yapılması gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün, yukarıda 2.,3. ve 4. bentlerde gösterilen sebeplerle kusur belirlemesi, manevi tazminat, tedbir nafakası ve maddi tazminatlar yönünden BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan bölümlerinin ise yakarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.17.02.2014 (Pzt.)