Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2018/278 Esas 2019/780 Karar Sayılı İlamı

21. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/278
Karar No: 2019/780
Karar Tarihi: 11.02.2019

Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2018/278 Esas 2019/780 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı taraf, iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesini talep etmiş ve ilk derece mahkemesi davanın kısmen kabulüne karar vermiştir. Davalı vekili ise istinaf kanun yoluna başvurmuş fakat bölge adliye mahkemesince reddedilmiştir. Davalı vekilinin temyiz başvurusu sonucu manevi tazminat yönünden karar kesin olmadığı ve maddi tazminat yönünden herhangi bir isabetsizlik bulunmadığı gerekçesiyle hüküm ONANMIŞTIR.
Kanun Maddeleri:
- HMK.nun 353/1-b.1
- H.M.K.\"nun 362/1-a

21. Hukuk Dairesi 2018/278 E. , 2019/780 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ: Bölge Adliye Mahkemesi 9. Hukuk Dairesi

TÜRK MİLLETİ ADINA
Davacı, iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.İlk Derece Mahkemesince davanın kısmen kabulüne karar verilmesi üzerine davalı vekilince istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.Bölge Adliye Mahkemesince davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir. Bölge Adliye Mahkemesi kararının davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.
KARAR
1 – Davalı vekilinin manevi tazminata yönelik temyiz itirazlarının inclenmesinde, Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararlar için kesinlik sınırının karar tarihi itibariyle 41.530,00 TL olduğu, yerel mahkemece davacı lehine 25.000,00 TL, manevi tazminata hükmedildiği, davalı vekilinin istinaf başvurusu üzerine Bölge Adliye Mahkemesince davalı vekilinin istinaf başvurusunun HMK.nun 353/1-b.1 maddesi gereğince esastan reddine karar verildiği, iş bu kararın davalı vekilince temyize getirildiği dikkate alındığında, hükmedilen manevi tazminat miktarının temyiz sınırının altında kaldığı açıktır.
O halde Bölge Adliye Mahkemesi kararının manevi tazminat yönünden temyiz kabiliyeti olmayıp, davalı vekilinin temyiz itirazlarının H.M.K."nun 362/1-a maddesi uyarınca KESİNLİKTEN REDDİNE,
2- Davalı vekilinin maddi tazminata yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde ise, dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayanağı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine, Bölge Adliye Mahkemesi kararında bir isabetsizlik bulunmadığından, davalı vekilinin dayanadığı temyiz kapsam ve nedenlerine göre yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, dosyanın ilk derece Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı temyiz harcının davalıya yükletilmesine, 11/02/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.