Tehdit - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2020/461 Esas 2020/3771 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/461
Karar No: 2020/3771
Karar Tarihi: 05.11.2020

Tehdit - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2020/461 Esas 2020/3771 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Yerel mahkeme tarafından verilen bir hüküm temyiz edildikten sonra, Yargıtay 4. Ceza Dairesi tarafından incelenmiş ve sanığın tehdit suçunu işlediği sonucuna varılmıştır. Sanık, önceden hukuki ilişkileri olan mağdura alacağını tahsil etmek amacıyla mesaj çekerek tehdit etmiştir. Ancak, sanığın eyleminin tehdit suçu mu yoksa daha az cezayı gerektiren yağma suçu mu olduğu tartışmalıdır ve bu nedenle daha üst bir mahkeme olan Ağır Ceza Mahkemesi'nce değerlendirilmelidir. Bu nedenle, Yargıtay 4. Ceza Dairesi, yerel mahkemenin hükmünü bozmuş ve dosyayı daha üst bir mahkemeye göndermiştir.
Kanun Maddeleri: 5237 Sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 150/1. Maddesi.

6. Ceza Dairesi 2020/461 E. , 2020/3771 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 03/02/2020 tarihli görevsizlik kararı ile Dairemize gönderilmekle, başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanık ... hakkında yakınan ...’a karşı tehdit suçundan düzenlenen Büyükçekmece Cumhuriyet Başsavcılığının 26.03.2013 gün 2013/1998 sayılı iddiname anlatımına göre, sanık ...’nin yakınan .... ile önceye dayalı hukuki ilişkilerinden kaynaklanan alacağını tahsil etme amacıyla yakınana mesaj çekip "Parlamenterler sitesinde adresini öğrendik, gelir kızını kaçırırız" şeklinde sözlerle tehdit ettiğinin anlaşılması karşısında; sanık ...’nin eyleminin sübutu halinde yağma veya yağmanın daha az cezayı gerektiren hali olan 5237 sayılı TCK’nin 150/1. maddesi yollamasıyla tehdit suçunu oluşturup oluşturmayacağına ilişkin delilleri takdir ve tartışmanın üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek, görevsizlik kararı verilmesi gerekirken, duruşmaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’nin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, sanığın ceza miktarı bakımından kazanılmış hakkının 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi uyarınca korunmasına, 05.11.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.