Yargıtay 8. Hukuk Dairesi 2018/3220 Esas 2019/3573 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Ecrimisil

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş olup hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.

KARAR


Davacı, paydaşı olduğu 894 ada 1 parsel sayılı taşınmazın diğer paydaşı olan davalı tarafından fabrika binası olarak kiraya verildiğini, kendisine ödeme yapılmadığını ileri sürerek ecrimisile karar verilmesini istemiştir.
Davalı, taşınmazın diğer kısmının iktisap tarihinden itibaren davacı tarafından kiraya verilmek suretiyle kullanıldığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, kira sözleşmesinin pay paydaş çoğunluğunu sağlamadığından geçersiz olduğu gerekçesiyle ecrimisil isteğinin kısmen kabulüne dair verilen karar, davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Dava, paydaşlar arasında ecrimisil isteğine ilişkindir.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden; çekişmeli, arsa niteliğindeki 894 ada 1 parsel sayılı taşınmazın 1800/2880 pay ile davacı, 1080/2880 pay ile davalı adına kayıtlı olduğu, taşınmazın dava konusu edilen kısmında yüksek irtifalı-çelik konstrüksiyon bir yapının bulunduğu, davalı ile dava dışı ... Ltd.Şti arasında 01.01.2009 başlangıç tarihli kira sözleşmesinin bulunduğu, taşınmazın ifraz edilerek 894 ada 11 parsel sayılı taşınmazın davalı adına, 894 ada 12 parsel sayılı taşınmazın ise dava dışı ... Ltd.Şti adına tescil edildiği sabittir.
Somut olaya gelince; ecrimisil isteğine ilişkin dosya kapsamında 3 ayrı bilirkişi raporu alındığı, alınan bilirkişi raporlarına davacı yanca itiraz edildiği ve davacı vekilince 23.10.2014 tarihli dilekçe ile 3 adet emsal kira sözleşmesi sunulduğu, ayrıca davacı tanığının 02.05.2013 günlü 10.oturumda taşınmazın davalı tarafından kullanılan kısmının kira geliri ile ilgili olarak " ... ben de pazarlığa katıldım ve tarafları aylık 2.900 TL "den anlaştırdım ... " şeklinde beyanda bulunmasına rağmen, davacı yanın itirazları ile emsal kira sözleşmeleri bilirkişi raporlarında irdelenmediği gibi Mahkemece, tanık beyanı da değerlendirilmiş değildir.
Hal böyle olunca; davacı yanın itirazları ile tanık beyanının değerlendirilmesi, emsal kira sözleşmelerinin dava konusu taşınmazla kıyaslanması için ek rapor alınması, alınacak raporda emsal kira sözleşmelerinden uygun olanı var ise emsale göre hesap yapılması, yoksa neden emsal olamayacaklarının ayrıntılı ve denetime elverişli şekilde açıklattırılması ve sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde karar verilmesi doğru değildir.
SONUÇ: Yukarıda yazılı nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görüldüğünden, kabulüyle, hükmün 6100 sayılı HMK"nin geçici 3. maddesi yollaması ile HUMK"un 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, taraflarca HUMK"un 440/I maddesi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine ve peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine 02.04.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.