Esas No: 1996/2802
Karar No: 1997/3246
Karar Tarihi: 22.10.1997
Danıştay 9. Daire 1996/2802 Esas 1997/3246 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Meram Vergi Dairesi Müdürlüğü-Konya, defter ve belgelerini ibraz etmeyen bir şirketle ilgili yapılan inceleme sonucunda düzenlenen inceleme raporu sonucunda şirket ortağı ve yönetim kurulu üyesi olan davacı adına 1989/1-6 dönemine ilişkin olarak tarh edilen kaçakçılık cezalı katma değer vergisinin terkini istedi. Ancak, vergi dairesince matrah takdiri için takdir komisyonuna başvurulması gerektiği ve ihtarname en geç 31.12.1994 tarihine kadar tebliğ edilmesi gerektiği halde bu tarihten sonra 24.5.1995 günü tebliğ edildiği için cezalı katma değer vergisinin zamanaşımına uğradığı kabul edildi. Davalı idarenin davacı kurumun incelemeye alınmış olmasının da zamanaşımını durdurmayacağı gerekçesiyle cezalı tarhiyat terkin edildi. İdare tarafından yapılan itiraz kabul edilmeyince konu mahkemeye taşındı. Vergi Mahkemesi, davalının iddialarını reddederek, cezalı tarhiyatı terkin etti. Mahkeme kararı, temyiz edildiğinde Danıştay 9. Dairesi, İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. Maddesinin 1. fıkrasında sayılan bo
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 1996/2802
Karar No: 1997/3246
Temyiz İsteminde Bulunan : Meram Vergi Dairesi Müdürlüğü-KONYA
Karşı Taraf : …
İstemin Özeti : Defter ve belgelerini ibraz etmeyen şirketle ilgili yapılan inceleme sonucu düzenlenen inceleme raporuna istinaden, şirketin tasfiye halinde olması sebebiyle şirket ortağı ve yönetim kurulu üyesi olan davacı adına 1989/1-6 dönemine ilişkin olarak tarh edilen kaçakçılık cezalı katma değer vergisinin terkini istemiyle açılan davayı; 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 353. ve mükerrer 355.maddelerine göre kesilen usulsüzlük cezalarında usulsüzlüğün yapıldığı takvim yılını takip eden yılın başından başlayarak beş yıl içinde tarh ve mükellefe tebliğ edilmeyen vergilerle, kusur, ağır kusur, kaçakçılık ve özel usulsüzlük cezaları zamanaşımına uğrar, şu kadar ki vergi dairesince matrah takdiri için takdir komisyonuna başvurulması zamanaşımını durdurur. Duran zamanaşımı mezkur komisyon kararının vergi dairesine tevdiini takip eden günden itibaren işlemeye devam eder "hükmünün yer aldığı, olayda matrah takdiri için takdir komisyonuna başvurulması söz konusu olmayan 1989/1-6 dönemine ilişkin kaçakçılık cezalı katma değer vergisinin zamanaşımı süresinin son gününün 31.12.1994 tarihi olduğu, ihbarnamenin engeç bu tarihe kadar tebliği gerektiği halde bu tarihten sonra 24.5.1995 günü tebliğ edildiği ve bu hususun taraflar arasında ihtilafsız alduğu anlaşıldığından cezalı katma değer vergisinin zamanaşımına uğradığı, öte yandan şirketin 19.12.1992 tarihinde tasfiyesine karar verilmesi, dolayısıyla tarhiyatın tasfiye dönemi ile ilgili olmaması, aksinin de idarece kanıtlanamaması nedeniyle tarhiyatın tasfiye dönemi ile ilgili olmadığı görüldüğünden, davalının Kurumlar Vergisi Kanununun 30. Maddesi uyarınca zamanaşımının işlemeyeceği iddiası yerinde olmadığı gibi davacı kurumun incelemeye alınmış olmasıda zamanaşımını durdurmayacağından davalı idarenin bu yöndeki iddialarına da itibar edilemeyeceği gerekçesiyle kabul ederek cezalı tarhiyatı terkin eden … Vergi Mahkemesinin … gün ve … sayılı kararının; takdir komisyonuna tanınan yetkilerin inceleme elamanına da tanıdığı, bu nedenle incelemeye başlanmış olmasının da zamanaşımını durduracağı ileri sürülerek bozulması istemidir.
Savunmanın Özeti : Yasal dayanaktan yoksun istemin reddi gerektiği yolundadır.
Savcı …'in Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp vergi mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenle temyiz isteminin reddi ile vergi mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi …'in Düşüncesi : İleri sürülen iddialar usule ve hukuka uygun vergi mahkemesi kararının bozulmasını gerektirecek nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerekeceği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince işin gereği görüşüldü:
Temyiz edilen … Vergi Mahkemesinin … gün ve … sayılı kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1. fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisinin bulunmadığı anlaşıldığından temyiz isteminin reddine, anılan mahkeme kararının onanmasına 22.10.1997 gününde oybirliği ile karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.