Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2006/4612 Esas 2006/5507 Karar Sayılı İlamı

Davacı, 1974/2 ve 1974/4 dönem bordrolarındaki hizmetlerin kendisine ait olduğunun tesbitine  karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin   kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Davacı vekili 16.12.2003 tarihli dava dilekçesinde davacının sigortalılık başlangıç tarihinin 1.9.1969 olarak tesbitine karar verilmesini istemiş; bilahare 14.4.2005 havale tarihli dilekçesiyle 1.4.1974 tarihinin sigortalılıga başlangıç teşkil ettiğinin tesbitini istemiştir. Oysa davacıya ait hizmet cetvelinde bu tarihin davalı SSK. tarafından benimsendiği hizmet başlangıcının 3.5.1971 olarak kabul  edildiği açıkça ortadadır.
Davacı vekilinin 14.4.2005 tarihli dilekçe ile başlangıç tesbiti istediği tarih davacının aleyhine bir tarihtir. 1982 Anayasasının 12.md. göre "Herkes kişiliğine bağlı dokunulamaz devir edilemez vazgeçilemez temel hak ve hürriyetlere sahiptir." 60.madde ise "Herkes Sosyal Güvenlik hakkına sahiptir." hükmüne yer verilmiştir. Bu iki hüküm ve 506 sayılı yasanın 6.madde uyarınca Sosyal Güvenlik hakkının kişiye sıkı sıkıya bağlı olunulamaz ve feragat edilemez hak olduğu sonucuna varılır. Dairemizin ve HGK istikrarlı uygulamalarıda bu yöndedir. (21.HD. 8.12.2005 2004/12345, 2005/817 K., HGK 11.2.2004 gün  2004/21-54 E., 2004/54 K.) Bu nedenlerle,  öncelikle davacının sigortalılık başlangıç tarihinin 1.9.1969 olduğuna ilişkin delillerin toplanması, bu amaçla davacı ile birlikte çalışan ve işverenin bordrolarında kayıtlı kişiler veya maliye ve SSK kayıtlarına geçmiş komşu işverenler ya da işverenlerin bordro kayıtlarına geçmiş kişiler tesbit edilerek anılan kişilerin bilgilerine başvurmak ve 1.9.1969 tarihinde verilen işe giriş bildirgesine göre çalışmanın gerçek olup olmadığı saptanarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirir.
O halde, davalı kurumun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 30.05.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.