Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2006/5699 Esas 2006/5442 Karar Sayılı İlamı

Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde  01.11.1998-31.10.2003  tarihleri arası çalıştığının tesbiti ile işçilik alacaklarının tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin  kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.                  
                                
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillere hükmün dayandığı gerektirici  sebeplere göre  davalıların sair temyiz itirazlarının reddine.
2-Davacı; davalı Milli  Savunma Bakanlığına ait lojmanların kapıcılık işinde 1.10.1999-31.10.2003 tarihleri arasında çalıştığının ve Kuruma eksik bildirilen çalışmaların tesbiti ile bu döneme ilişkin işçilik alacaklarının tahsilini istemiştir.
Mahkemece; davacının 1.11.1998-30.4.1999, 1.7.1999-31.10.2003 tarihleri arasında 1740 gün çalıştığının kabulü ile Kuruma eksik bildirilen 1035 gün çalışmanın tesbitine fazla istemin reddine karar verilmiş ise de; varılan sonuç usul ve yasaya aykırı bulunmuştur.
Dosya içeriğinden davacının 21.2.2000-24.7.2001 tarihleri arasında askerlik yaptığı anlaşılmaktadır. Buna göre 1.7.1999-31.10.2003 döneminde aralıksız çalışmanın varlığından sözedilemez.
Davacının 1.11.1998-30.4.1999, 1.7.1999-20.2.2000 ve 24.7.2001-31.10.2003 tarihleri arasında çalıştığının kabulü ile eksik bildirilen sürelerin tesbitine ve işçilik alacaklarının hesabında bu süreler nazara alınarak hesaplama yaptırılarak sonuca gidilmesi gerekirken; aksi düşüncelerle aralıksız çalışmanın kabulü isabetsizdir.
O halde, davalıların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 30.05.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.