Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/9176 Esas 2021/1347 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62/1, 50/4-1-a, 52/1-2-4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın idaresindeki araçla geceleyin meskun mahaldeki 14.6 metre genişliğindeki çift yönlü caddede seyri sırasında önünde aynı yönde seyretmekte olan diğer sürücü... idaresindeki aracın kaza mahalli olan dört yönlü kontrolsüz kavşağa geldiğinde soldaki sokağa dönmek maksadıyla manevrası sırasında mahal şartları üzerinde seyretmesi nedeniyle duramayarak...’ın aracının sol yan orta kısmından çarpması sonucu araçta bulunan üç kişiden birisinin basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek, birisinin hayati fonksiyonlarına etkisi tespit edilmemekle birlikte kalçasında kırık olacak, diğerinin ise hayati fonksiyonlarına etkisi 3. derece kırık olacak şekilde yaralandığı, mahal şartlarına uygun olmayan hızda seyreden, kavşağa yaklaşırken hızını azaltmayan ve önünde seyreden aracı uygun mesafeden izlemeyen sanığın tam kusurlu olduğunun kabul ve tespit edildiği olayda;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın, herhangi bir hukuki nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddine ancak;
Sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında adli para cezasına esas alınan tam gün sayısının gösterilmeyerek TCK"nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün (4) ile numaralandırılan paragrafının hükümden çıkarılarak yerine “Sanığın kişilik ve sosyal özellikleri nazara alınarak, sanığa verilen hapis cezasının TCK"nın 50/4 maddesi delaletiyle TCK’nın 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine, sanığa verilen adli para cezasının TCK"nın 52/3. maddesi gereğince 545 tam gün karşılığı adli para cezası olarak belirlenmesine, TCK"nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve şahsi halleri gözönünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 30 TL olarak hesabıyla 16.350 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibaresinin eklenmek suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09/02/2021 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.