Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2021/12444 Esas 2022/2697 Karar Sayılı İlamı

(KANUN YARARINA BOZMA İSTEMİ)


Suç işlemek amacıyla kurulan örgüte üye olmak, kasten öldürme ve kasten öldürmeye teşebbüs etmek suçlarından sanık ...'ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 220/2, 220/3, 81/1, 35/2 ve 62. maddeleri gereğince 3 yıl 1 ay 15 gün hapis, 25 yıl hapis ve 10 yıl hapis cezaları ile cezalandırılmasına dair İstanbul 10. Ağır Ceza Mahkemesinin 02/10/2012 tarihli ve 2003/209 Esas, 2012/258 sayılı kararının, Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 24/06/2014 tarihli ve 2014/2040 Esas, 2014/3605 Karar sayılı ilamı ile suç işlemek amacıyla kurulan örgüte üye olmak suçu yönünden zamanaşımı nedeniyle düşürülmesine, kasten öldürme ve kasten öldürmeye teşebbüs etmek suçları yönünden onanmasına karar verilmek suretiyle kesinleşmesini müteakip, hükümlü tarafından yapılan yargılamanın yenilenmesi talebinin reddine ilişkin İstanbul 5. Ağır Ceza Mahkemesinin 08/03/2021 tarihli ve 2003/122 Esas, 2012/469 sayılı ek kararına karşı yapılan itirazın reddine dair İstanbul 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 30/03/2021 tarihli ve 2021/259 değişik iş sayılı kararı ile ilgili olarak;
Benzer bir olaya ilişkin Yargıtay 18. Ceza Dairesinin 03/02/2020 tarihli ve 2019/8144 Esas, 2020/2028 Karar sayılı ilamında, "Sanığın 24/02/2015 tarihli duruşmada, psikolojik rahatsızlığının olması nedeniyle askerden elverişsizlik raporu aldığı şeklinde beyanda bulunması ve temyiz dilekçesi ekinde sunulan askeri hastaneden alınan 14/07/2014 tarihli Sağlık Raporunda “sık tekrarlayan uyum bozukluğu tanısıyla askerliğe elverişli değildir” tanısı konulması karşısında, suç tarihi itibariyle TCK'nin 32. maddesi uyarınca “akıl hastalığı nedeniyle, işlediği fiilin hukukî anlam ve sonuçlarını algılayıp algılayamadığı veya bu fiille ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğinin önemli derecede azalmış olup olmadığı” konusunda, yöntemince sağlık kurulu raporu alınarak, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi,..." şeklinde yer alan açıklamalar nazara alındığında,
İstanbul 10. Ağır Ceza Mahkemesinin 02/10/2012 tarihli kararının kesinleşmesini müteakip, hükümlünün yargılamanın yenilenmesine dair dilekçesine ek olarak ibraz ettiği Türk Silahlı Kuvvetleri tarafından tanzim edilen 21/05/1997 tarihli raporda hükümlünün "antisosyal aktlarda bulunduğu" şeklinde tanısı bulunduğunun tespit edildiği ve mahkemesince yapılan yargılama aşamasında da anılan hususun ileri sürülmediğinin anlaşılması karşısında, hüküm tarihinde mahkemesince bilinmeyen ve sonradan ortaya çıkan bu durum nedeniyle, hükümlünün 5237 sayılı Kanun'un 32. maddesi uyarınca işlediği fiilin hukukî anlam ve sonuçlarını algılayamadığının veya bu fiille ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğinin önemli derecede azalmış olup olmadığının Adli Tıp Kurumunca tespiti lüzumunun bulunması gerektiğinden bahisle, yargılamanın yenilenmesi talebinin kabulüne karar verilerek bu yönde rapor alındıktan sonra sonucuna göre bir karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde itirazın reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 26/07/2021 gün ve 94660652-105-34-12750-2021-Kyb sayılı yazılı istemlerine müsteniden Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının tebliğnamesi ile Dairemize ihbar ve dava evrakı gönderilmekle, incelenerek gereği düşünüldü;

TÜRK MİLLETİ ADINA
Kanun yararına bozma talebine dayanılarak Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen tebliğnamedeki bozma isteği incelenen dosya kapsamına göre yerinde görüldüğünden, İstanbul 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 30/03/2021 tarihli ve 2021/259 değişik iş sayılı kararının 5271 sayılı CMK'nin 309. maddesi uyarınca KANUN YARARINA BOZULMASINA, diğer işlemlerin yapılabilmesi için dosyanın Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 11/04/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.