Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Alacaklı vekili şikayetinde; kredi sözleşmesinden kaynaklı borçlu aleyhine rehnin paraya çevrilmesi yolu ile girişilen takipte rehinli aracın takip sırasında yakalanması için 09/01/2009 tarihinde talepte bulunduklarını, icra memurluğunca da bu talep kabul edilmesine rağmen, rehnin kaldırılmasına yönelik bir talep olmadığı halde aynı memurluk tarafından bu defa 12/02/2009 tarihinde yakalama kaydının kaldırılmasına karar verdiğini, İİK"nun 150/d maddesinin menkul rehininin paraya çevrilmesi yoluyla takiplerde de uygulanması gerektiğini belirterek memurluk işleminin kaldırılmasını şikayet yoluyla talep etmiştir. Mahkemece borçlunun borca itiraz ettiğini, İİK"nun 150/d maddesinin ipoteğin paraya çevrilmesi yolu ile takiplerde uygulanabileceğini, takip kesinleşmeden bu maddenin kıyas yolu ile uygulanmasının olanaklı olmadığı gerekçesi ile şikayetin reddine karar verilmiştir.
İİK"nun 150/d maddesi, müşterek hükümlerden hemen önce ipoteğin paraya çevrilmesine ilişkin düzenlemeler içinde yer almış ise de; İİK"nun 150/g maddesi ile birlikte değerlendirilmesi halinde, İİK"nun 150/d maddesinin taşıt rehinlerinde de kıyas yolu ile uygulanması gerekecektir.
Somut olayda; Takip dosyası incelendiğinde borçluya örnek 8 numaralı ödeme emrinin 22.01.2009 tarihinde tebliğ edildiği, borçlunun ise yalnızca borca itiraz ettiği, icra memurluğunca re"sen 22.02.2009 tarihinde yakalama kaydının kaldırılmasına karar verildiği anlaşılmıştır. Taşıt rehninde takip talebi ile birlikte takibin kesinleşmesi beklenmeksizin, taşıtın yakalanıp kıymet takdirinin yapılmasında yasaya aykırı bir durum olmadığından, icra müdürlüğünün "yakalama çıkarılmasına ilişkin" 09.01.2009 tarihli işlemi yerinde olmasına rağmen, borçlunun borca tamamen itiraz ettiği gerekçesi ile aynı müdürlüğün bir önceki kararını nakzeden yakalama şerhinin kaldırılmasına ilişkin kararı yerinde değildir.
O halde; mahkeme tarafından şikayetin açıklanan nedenlerle kabulü yerine, yasal olmayan gerekçeyle reddine karar verilmesi isabetsiz olmuştur.
SONUÇ  : Alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 15/04/2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.