Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/2787 Esas 2022/2734 Karar Sayılı İlamı

(KANUN YARARINA BOZMA İSTEMİ)


Eşe karşı kasten yaralama suçundan sanık ...'in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/2 ve 86/3-a-e maddeleri uyarınca 9 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair İstanbul 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 04.06.2014 tarihli ve 2013/402 Esas, 2014/157 Karar sayılı kararının 26.11.2014 tarihinde itiraz edilmeden kesinleşmesini müteakip, sanığın 06.05.2016 tarihinde işlediği kasıtlı suçtan mahkum olduğunun ihbar edilmesi üzerine, hükmün açıklanmasına ve 5237 sayılı Kanun’un 86/2 ve 86/3-a-e maddeleri uyarınca 9 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, anılan Kanun'un 51. maddesi uyarınca ertelenmesine ilişkin İstanbul 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 23.02.2017 tarihli ve 2016/403 Esas, 2017/119 Karar sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 04.02.2022 tarihli ve 2021/9219 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 10.03.2022 tarihli ve 2022/19691 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, sanığın eşini silahtan sayılan demir sopayla basit tıbbi tedavi ile giderilecek şekilde yaraladığının adli raporla belirlendiği, sanık hakkında Türk Ceza Kanunu'nun 86/3. maddesinde düzenlenen iki ağırlaştırıcı neden bulunması gözetilerek 86/2. maddesi uygulanırken temel cezanın alt sınırdan uzaklaşılarak belirlenmesi ve bu ceza üzerinden aynı Kanun'un 86/3-a-e maddesi gereğince yarı oranında bir kez artırım yapılması gerekirken, 86/2 ve 86/3-e maddeleri uyarınca belirlenen 6 ay hapis cezası üzerinden yeniden 86/3-a maddesi gereğince bir kez daha artırım yapılmak suretiyle sanığa fazla ceza verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK'nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:

TÜRK MİLLETİ ADINA

5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231. maddesi uyarınca açıklanması geri bırakılan hükmün, sanığın denetim süresi içinde yeni bir suç işlemesi sebebiyle yeniden ele alınıp hükmün açıklanmasına karar verildiğinde, aynı Kanun'un 231/11. maddesi hükmü uyarınca önceki hükümde değişiklik yapılmadan aynen açıklanması, ancak kendisine yüklenen yükümlülükleri yerine getiremeyen sanığın durumu değerlendirilerek; cezanın yarısına kadar belirlenecek bir kısmının infaz edilmemesi ya da koşullarının varlığı halinde hükümdeki hapis cezasının ertelenmesi veya seçenek yaptırımlara çevrilmesine dair cezanın bireyselleştirilmesi hükümlerinin tatbik edilebileceği, bunun dışındaki hususlarda hükmün değiştirilemeyeceği gözetilmeden, denetim süresi içerisinde suç işlediği anlaşılan sanık hakkındaki hükmün aynen açıklanması ile yetinilmesi gerekirken, sanık hakkında önceki hükümde olmayan cezanın ertelenmesi suretiyle CMK'nin 231/11. maddesine muhalefet edilmesi hususunun da kanun yararına bozma sebebi yapılıp yapılmayacağının takdiri için dosyanın Adalet Bakanlığına gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, takdir hakkı kullanıldıktan sonra diğer kanun yararına bozma isteminin incelenmesine, 11.04.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.