Esas No: 2021/37715
Karar No: 2022/8195
Karar Tarihi: 12.05.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/37715 Esas 2022/8195 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen ve Vergi Usul Kanunu'na aykırılık suçundan yargılanan sanıklar hakkında, suçun zamanaşımı nedeniyle düşme kararı verildiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri açıklanarak, sanıklara yüklenen suçların cezasının türü ve üst sınırı doğrultusunda, olağanüstü dava zamanaşımının, suç tarihinden hüküm tarihine kadar gerçekleştiği ve kamu davalarının düşmesine karar verilmesi gerektiği ifade edilmiştir. Ayrıca, yargıtay kararı doğrultusunda, bir başka sanığın düşme hükmüne yönelik katılan vekilinin temyizinin reddedildiği belirtilerek, temyiz isteminin reddedildiği maddeler açıklanmıştır. Kanun maddeleri: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 66/1-e ve 67/4. maddeleri, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK’nin 317. maddesi.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanunu'na aykırılık
HÜKÜMLER : Zamanaşımı nedeniyle düşme
A) Sanıklar ... ve ... hakkında kurulan düşme hükümlerine yönelik temyiz incelemesinde:
Sanıklara yüklenen “2006 ve 2007 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme” suçlarının Kanundaki cezalarının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımının, en aleyhe 31.12.2006 ve 31.12.2007 olan suç tarihlerinden hüküm tarihine kadar gerçekleştiği ve sanıklar hakkındaki kamu davalarının düşmesine karar verilmesi gerektiği Mahkemece gerekçeleri gösterilerek kabul ve takdir kılınmış olmakla; katılan vekilinin temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden hükümlerin ONANMASINA,
B) Sanık ... (...) ... hakkında kurulan düşme hükmüne yönelik katılan vekilinin temyizinin incelenmesinde:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 09.06.2020 tarihli, 2020/39 Esas ve 2020/272 Karar sayılı ilamında da açıklandığı üzere, katılan vekilinin, ilk hükmü süresinde temyiz etmeyen ve lehe bozmadan sirayet nedeniyle yararlanan sanık ... hakkında bozma sonrası kurulan hükmü temyiz etme hak ve yetkisi bulunmadığından, temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 317. maddesi gereğince REDDİNE, 12.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.