Yukarıda tarih ve numarası yazılı kararın temyizen tetkiki davalı (alacaklı). vekili tarafından istenmiş, mahkemece ilamında belirtildiği şekilde isteğin kısmen kabulüne   karar vermiştir.Temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından  düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi. 

Uyuşmazlık 3.kişinin İİK.’nun 96 ve devamı maddelerine dayalı olarak açılan istihkak davasına ilişkindir.
Dava konusu ev eşyalarının 15.3.2005 tarihinde davalı 3.kişi ve borçlunun anlaşmalı boşanmaya rağmen birlikte oturdukları evde haczedildiği, İİK’nun 8.maddesi uyarınca aksi sabit oluncaya kadar geçerli haciz tutanağı içeriğinden açıkça anlaşılmaktadır. Nitekim, haciz yapılan dairenin bulunduğu apartmanın güvenlik görevlisi ve ev sahibi borçlunun oturduğu dairesini göstermişlerdir. Boşanmış olmalarına karşın birlikte yaşamaya devam eden eşlerin boşanmaları danışıklı sayılır ve alacaklının haklarını etkilemez. Bu halde, İİK’nun 97/a maddesinde öngörülen mülkiyet karinesi borçlu dolayısıyla alacaklı yararına olup, yasal karinenin aksini ispat yükü istihkak iddiasında bulunan 3.kişiye aittir. Boşanma,borcun doğumundan sonra hacizden önce, anlaşmalı gerçekleşmiştir. İbraz edilen kira sözleşmesi ise adi nitelikte olup yasal karinenin aksini kanıtlamaya yeterli değildir.  Davacı kadın, kendisine ait geliri olduğunu kanıtlamadığı,  mahcuzlara ilişkin mülkiyet belgesi sunmadığı gibi tanık anlatımları da samimi ve inandırıcı değildir. Hal böyle olunca, davanın reddi gerekirken yanlış değerlendirme sonucu kabulüne karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı alacaklının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine,  23.5.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.