1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, kararın dayandığı gerektirici sebeplere  göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında  kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2- Dava  yargılama sırasında ölen sigortalı  M. A."ın maluliyet oranının tesbiti ile  maluliyet  aylığı  bağlanmasına karar verilmesi istemine  ilişkindir.
Mahkemece verilen ilk karar Dairemizin 15.10.2002 tarihli kararı ile davacının maluliyet oranının  506 sayılı Yasanın  109. maddesine uygun prosedüre göre  tesbiti ile  malul   sayılma durumunun  anılan  Yasanın 53. maddesinin (a) ve (b)  bendlerine göre değerlendirilerek sonuca ulaşılması gerektiğinden  bahisle bozulmuştur.  Mahkemece bozma ilamına uyulmasına  karar verilmiş olmasına rağmen bozma gereği  tam olarak yerine getirilmemiştir.
Gerçekten mahkemece davacı sigortalının çalışma gücünün  kayıp oranı 506  sayılı  Yasanın 109. maddesinde belirtildiği  şekilde  Yüksek Sağlık kurulu  ve Adli Tıp Kurumundan  raporlar alınarak prosedür  uygun  olarak takip edilmiştir.  Ancak somut olayda; özellikle üzerinde  durulması  gereken uyuşmazlık tarihinde yürürlükte bulunan 506 sayılı Yasanın 53.  maddesinin (b)  fıkrasına göre mahkemece  bir değerlendirme yapılmadığı görülmektedir.   Bu maddenin 4958 sayılı Yasa ile değişmeden önceki halinde  ( a"  çalışma  gücünün en az üçte ikisini yitirdiği tesbit edilen,  b) çalışma gücünün  en az üçte ikisini yitirmiş durumda  sayılmayanlardan 34. madde gereğince yapılan tedavi sonunda Kurum  sağlık tesisleri sağlık kurullarınca  düzenlenecek raporla  çalışabilir durumda  olmadığı  belirtilen  " sigortalının " malullük sigortası bakımından malul sayılacağı belirtilmiştir.
Yargılama   sırasında alınan Yüksek Sağlık Kurulu ve Adli Tıp raporlarında  sigortalı M. A."ın  çalışma gücünün 2/3  oranında  kaybetmediği tesbit edilmiş ise de  506 sayılı yasanın 53. maddesinin (b) fıkrasına  göre bir değerlendirme yapılmamıştır.
Yapılacak iş, dosyanın sigortalının tedavisine ilişkin eski ve yeni tüm rapor belge ve  bilgileri ile birlikte Adli Tıp 3. İhtisas Kuruluna  gönderilerek uyuşmazlık tarihinde yürürlükte bulunan, 29.7.2000 tarihli 4958 sayılı Yasa ile değişmeden önceki 506 sayılı yasanın 53. maddesi (b) fıkrasına göre sigortalı M. A."ın  çalışabilir durumda olup olmadığı belirlenerek  oluşacak sonuca göre karar vermekten  ibarettir.  Mahkemece  bu maddi ve hukuki olgular dikkate alınmadan  yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırıdır.
O halde, davacının  bu yönleri amaçlayan  temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 23.5.2006  gününde oybirliğiyle karar verildi.