MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, tehdit
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanık hakkında müştekiler ..., ..., ..., ..."a yönelik tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin olarak;
Müşteki ..."ın 22/01/2014 tarihli duruşmada alınan beyanında sanık hakkında; "hakaret içeren sözler söyledi, ancak tehdit içeren sözler kullanmadı" şeklinde, ..."nın beyanının hazırlıktaki ifadesi ile çelişmesi nedeniyle savcılıkta vermiş olduğu ifade okunduğunda ise;"Halil"in Kadir"e yönelik olarak "biz gerekeni yaparız" şeklinde söz söylediğini hatırladım, ancak bu söz yalnızca Kadir"e yönelikti bize yönelik tehdit içeren söz söylemedi" şeklinde, yine müşteki ..."ın 22/01/2014 tarihli duruşmadaki beyanında sanık hakkında; "hakaret içeren sözler söyledi, ancak tehdit içeren sözler kullanmadı" dediği, müşteki ..."ın duruşmadaki beyanında ise; "ben gittiğim sırada herhangi bir hakaret veya tehdit içeren sözler söylemedi" dediği göz önüne alındığında, müştekilerden Şükrü ve Cengiz"in beyanlarına neden üstünlük tanındığı açıklanmadan yetersiz gerekçe ile hüküm kurulması ve "Şüpheden sanık yararlanır" ilkesi dikkate alınmadan, sanığın beraatı yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre de;
TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün, Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararıyla iptal edilmesi nedeniyle uygulama olanağının ortadan kalkmış olması,
2-Sanık hakkında ..."a yönelik hakaret ve tehdit suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine ilişkin temyize gelince;Sanığın aşamalarda “yan odada bulunan ..."ın sürekli olarak ses çıkardığı için uyuyamadığı” şeklindeki savunması ve olay tutanağında hükümlü ..."ın sürekli kapı ve mazgallara vurduğunun belirtilmesi karşısında, olayın çıkış nedeni ve gelişmesi değerlendirilerek sonucuna göre tehdit suçu yönünden TCK’nın 29, hakaret suçu yönünden ise anılan Kanunun 129. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
Kabule göre de;
TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün, Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararıyla iptal edilmesi nedeniyle uygulama olanağının ortadan kalkmış olması,
Kanuna aykırı, sanık ..."in temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnameye kısmen uygun olarak HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 08/11/2017 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.