Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2013/4370 Esas 2013/11091 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/4370
Karar No: 2013/11091
Karar Tarihi: 02.05.2013

Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2013/4370 Esas 2013/11091 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Gaziantep 2. Asliye Ceza Mahkemesi, bir kişinin karşılıksız yararlanma suçundan yargılandığı bir davada, sanığın katılan kurumun zararını tazmin etmiş olmasına rağmen ceza verilmesine yer olmadığına dair bir karar veriyor. Ancak bu karar, 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanunun Geçici 2. maddesi uyarınca verilen bir karar değil ve bu nedenle bozuluyor. Yeniden yargılama yapılmasına gerek olmadığına karar veriliyor ve sanığa ceza verilmesine yer olmadığına hükmediliyor. Kararda geçen kanun maddeleri şunlar: 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanunun Geçici 2. Maddedesi 2. fıkrası, 5320 sayılı Yasa'nın 8. maddesi, 1412 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 322. maddesi ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223/4-(a) maddesi.

2. Ceza Dairesi 2013/4370 E. , 2013/11091 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 2 - 2013/2362
MAHKEMESİ : Gaziantep 2. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 04/10/2012
NUMARASI : 2012/403 (E) ve 2012/798 (K)
SUÇ : Karşılıksız yararlanma

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılan kurumun zararını tazmin etmiş olan sanık hakkında, 05.07.2012 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanunun Geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde önceki hükmün ortadan kaldırılmasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları ile tebliğnamedeki düşünce bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CYUY.nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 6352 sayılı Yasanın Geçici 2/2 ve 5271 sayılı CYY.nın 223/4-(a) maddeleri uyarınca sanık hakkında CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 02.05.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.