MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 01/09/2008 gününde verilen dilekçe ile rücuen tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 14/10/2010 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava; asıl tazminat davasında karara bağlanıp icra dosyasında müşterek müteselsil sorumluluk esasına göre ödenen paranın olayda kusuru bulunan davalıdan rücuen tahsili istemine ilişkindir.
Yerel Mahkemece, davalının kusuru bulunmadığından istemin reddine dair verilen karar, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, asıl tazminat davasında %80 kusura göre sorumlu tutulduğu miktarı icra dosyasında ödediğini belirterek olayda %10 kusuru bulunan davalıdan kusuru oranına isabet eden kısmını rücuen istemiştir.
Davaya konu somut olayın; davalının 1975 yılında inşaat ruhsatı alarak yaptığı binanın 2. kat balkonunda oyun oynayan küçük Tuncay Onat"ın elindeki alüminyum fırça sapı ile balkon hizasındaki 1971 yılında tesis edilen elektrik nakil hattına temas etmesi sonucu yaralanması biçiminde gerçekleştiği anlaşılmaktadır.
Davalının taraf olmadığı ve ihbar edilen konumunda da bulunmadığı asıl tazminat davasında İş Sağlığı ve İş Güvenliği Uzmanı ile Elektrik Mühendisi ve İnşaat Mühendisi"nden alınan heyet raporunda; eldeki davanın davacısı ..." ın %30, Belediye"nin %40, elektrik çarpması nedeniyle yaralanan mağdur"un %20, eldeki davanın davalısı ve asıl tazminat davasında dava edilmeyen ..." in ise iş sahibi ve bina maliki olarak elektrik nakil hattının gerekli güvenlik mesafesine çekilmesi için başvuruda bulunmadan inşaata başlamakla %10 kusurunun olduğu belirlenmiştir. Mahkemece Mimar, inşaat mühendisi ve elektrik mühendisinden alınan üçlü raporda ise; davalının Belediyeden aldığı inşaat ruhsatı ile ruhsata uygun olarak yaptığı inşaat nedeniyle kusurunun bulunmadığı belirtilmiş bu rapor hükme esas alınarak davanın reddine karar verilmiştir.
Davacı, yargılama sırasında verdiği dilekçeyle davalının kusurlu olduğunu ve hükme esas alınan raporu kabul etmediğini belirterek raporlar arasında çelişkinin giderilmesi için uzlaştırıcı rapor alınmasını istemiştir.
Raporlar arasında çelişki oluşmuştur. Şu halde yapılması gereken iş, konusunda uzman bilirkişilerden raporlar arasındaki çelişkiyi gidermek için rapor alınarak oluşacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken hüküm kurmaya elverişli bulunmayan çelişik rapora göre karar verilmiş olması doğru değildir. Bu nedenle kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 14/03/2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.