MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVACILAR : ... vs
DAVA TÜRÜ : Ecrimisil


Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş olup hükmün taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.

KARAR

Davacılar, mirasbırakandan intikal edip davalı ile birlikte paydaşı oldukları 238 ada 8 parsel sayılı taşınmazda bulunan yapıyı davalının kullandığını ayrıca yapıya dahil olan bölümlerin de dükkan olarak kiralandığını, kendilerine ödeme yapılmadığını belirterek mirasbırakanın ölüm tarihi olan 01.12.2002 tarihinden dava tarihine kadar ecrimisile karar verilmesini istemişler, birleştirilen davada asıl dosya davacıları ile birlikte davacı ... gelecek dönemlere ilişkin taleplerini yinelemişlerdir.
Asıl ve birleştirilen davada davalı, davaya konu taşınmazın Hazine"ye ait olduğunu, mirasbırakana ait tapu tahsis belgesinin de iptal edildiğini, taşınmazın kendi payına düşen kısmında bulunan yapıların yine kendisi tarafından inşa edildiğini belirterek, davaların reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kabulüne dair verilen karar, Yargıtay 3. Hukuk Dairesi"nce " ... Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davacılar vekilinin tüm, davalı vekilinin sair temyiz itirazları yerinde değildir. Davalı, dava konusu taşınmazlardan eski gecekondu haricindeki ev ve dükkanları kendisinin inşa ettiği iddiasında olup, delil listesinde 8 adet tanık ismi bildirmiş ve söz konusu yapıların kim tarafından yapıldığı konusunda tanıkların bilgi sahibi olduklarını beyan etmiştir. Mahkemece 28.04.2011 tarihli duruşmanın ara kararında, davalının tanık dinletmesine yer olmadığına karar verilmiş ve davalı tanıkları dinlenmemiştir.Mahkemece sağlıklı bir sonuca ulaşılabilmesi için; davalı tanıklarının dinlenmesi, davalının ev ve dükkanları inşa ettiği savunmasını ispatlanması durumunda uzman üçlü bilirkişi heyeti marifetiyle denetime açık bir rapor düzenletilerek sadece eski gecekondu ve arsa üzerinden ecrimisil hesabı yapılarak hasıl olacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurularak davanın kabulüne karar verilmiş olması doğru görülmemiş ve bozmayı gerektirmiştir ... " gerekçesiyle bozulmuş, Mahkemece, bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda taşınmazın davalı tarafından kullanıldığı ve davacıların taşınmazdan faydalanamadığı gerekçesiyle ecrimisil isteğinin kısmen kabulüne dair verilen karar, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Dava, Hazine adına kayıtlı arazi üzerindeki yapılar için ecrimisil istemine ilişkindir.
1. Dosya içeriği ve toplanan delillerden; 238 ada 8 parsel sayılı taşınmazın Hazine adına kayıtlı olduğu, imar uygulaması sonucu ifraz edilerek 386 parça taşınmazın oluştuğu, davaya konu yapının bulunduğu taşınmazın 867 ada 3 parsel sayılı taşınmaz olup Hazine adına kayıtlı bulunduğu, taşınmazda bitişik halde bölümleri bulunan yapının olduğu ayrıca taşınmazın beyanlar hanesinde evin ..."na ait olduğuna dair şerhin yer aldığı, taşınmaz imar öncesi 238 ada 8 parsel sayılı taşınmaz iken mirasbırakan Yakup"a ait 22.03.1985 tarihli tapu tahsis belgesinin bulunduğu, muris Yakup"un 01.12.2002 tarihinde ölümü ile geriye mirasçı olarak çocukları davacı ...,....t, davalı ... ile dava dışı Semahat ve Ayşe"nin kaldığı açıktır.
Hemen belirtilmelidir ki; 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 297/2. maddesinde; hüküm kısmında isteklerden her biri hakkında verilen hükümle taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların açık şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesinin zorunlu olduğu düzenlenmiştir. Öte yandan birleşen davalar birlikte görülmekle birlikte ayrı dava olma özelliğini korumaya devam eder. Bu nedenle her bir dava hakkında ayrı ayrı hüküm kurulması gerektiğinde kuşku yoktur.
Somut olaya gelince; Mahkemece, asıl ve birleştirilen davaların ayrı davalar olduğu gözetilerek ayrı ayrı hüküm kurulması gerekirken HMK"nin 297/2. maddesine aykırı olacak şekilde yazılı olduğu üzere hüküm kurulması doğru değildir.
2. Asıl dosya davacıları, davalının taşınmazı haksız olarak işgal ettiğini ileri sürerek 10.000 TL dava değeri üzerinden davalarını harçlandırarak talepte bulunmuşlar, Mahkemece, asıl dava kabul edilerek 10.000 TL ecrimisilin davalıdan tahsiline karar verilmiş, karar taraf vekillerince temyiz edilmiş, Yargıtay 3. Hukuk Dairesinin 07.03.2012 tarihli ve 2011/22513 Esas, 2012/6045 Karar sayılı ilamı ile davacılar vekilinin tüm temyiz itirazları reddedilmiş, bu karara karşı davacılar vekilinin karar düzeltme isteği de Yargıtay 3. Hukuk Dairesinin 11.10.2012 tarihli ve 2012/16280 Esas, 21461 Karar sayılı kararı ile reddedilmiştir.
Hal böyle olunca; davacıların temyiz ve karar düzeltme isteklerinin reddine karar verildiği, Mahkemece, bozmaya da uyulduğuna göre davalı lehine usuli kazanılmış hak oluştuğu ayrıca bozmadan sonra ıslah olmayacağı da gözönüne alınarak asıl davada davacıların talebi olan 10.000 TL ecrimisil değerinin aşılamayacağı gözetilerek bir karar verilmesi gerekirken asıl davada bu değeri aşacak şekilde hüküm kurulması da isabetsizdir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte yazılı nedenle taraf vekillerinin, (2) numaralı bentte yazılı nedenle davalı vekilinin temyiz itirazları yerinde görüldüğünden kabulüyle, hükmün 6100 sayılı HMK"nin geçici 3. maddesi yollaması ile HUMK"un 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, taraflarca HUMK"un 440/I maddesi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, peşin harcın istek halinde temyiz edenlere ayrı ayrı iadesine, 02.04.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.