6136 sayılı Yasaya aykırılık suçundan sanıklar ..., ..., ... ve ..."ın yapılan yargılamaları sonunda hükümlülüklerine ve müsadereye dair ... Ağır Ceza Mahkemesince verilen 03.04.2015 gün ve 2012/451 esas, 2015/133 karar sayılı hükmün sanıklar ..., ..., ... ve ... müdafiileri tarafından temyiz edilmesi ve sanıklar ..., ... ve ... müdafiileri tarafından incelemenin duruşmalı olarak talep olunması üzerine dosya Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 12.11.2015 tarihli tebliğnamesi ile dairemize gönderilmekle duruşma isteğinin süresinde ve yerinde olduğu anlaşıldığından tayin olunan 13.01.2016 günü Cumhuriyet Savcısı Cihan Kahraman hazır olduğu halde duruşma salonunda oturum açılarak sanıklar ... ve ... müdafiilerinin savunmalarını yapmalarından sonra kararın tefhimi için duruşmanın bırakıldığı 27.01.2016 günü celse açılmış dava evrakı incelenerek sanıklar müdafiilerinin yokluğunda aşağıdaki hüküm tefhim olunmuştur.

Gereği görüşülüp düşünüldü:

Sanıklar hakkında 6136 sayılı Yasanın 12/1-2. madde ve fıkraları uyarınca tayin olunan cezalarının, silahların niteliği nedeniyle artırımın yapıldığı dayanak yasa maddesinin “12/4” olarak mahallinde düzeltilmesi ve 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesindeki hak yoksunluklarının; Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararı gözetilerek infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.

Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanık ... ve ... müdafiilerinin, bir sebebe dayanmayan; sanık ... müdafiniin, etkin bir yargılama yapılmadığına, yasak delil niteliğindeki telefon görüşme kayıtlarının imha edilmediğine, yetersiz gerekçe ile hüküm kurulduğuna, suçun sabit olmadığına, sanıktan suç konusu silah ele geçmediğine, sanığın babası ve kardeşi ile yapılan telefon görüşme kayıtlarının delil olarak değerlendirilemeyeceğine; sanık ... müdafiinin ise, mahkumiyete yeterli delil bulunmadığına, suç üstü yapılamadığına, görüntü kaydı alınmadığına, parmak izi alınamadığına, silah ele geçirilemediğine, ..."ın sanığın şoförü olmadığına, ... ile sanık arasında menfaat çatışması bulunduğuna yönelik temyiz itirazları yerinde görülmediğinden reddiyle hükümlerin (ONANMASINA), 27.01.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.