Tehdit - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2020/474 Esas 2020/3766 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/474
Karar No: 2020/3766
Karar Tarihi: 05.11.2020

Tehdit - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2020/474 Esas 2020/3766 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Yargıtay 6. Ceza Dairesi, yerel mahkemenin tehdit suçuna ilişkin verdiği mahkumiyet kararını bozarak görevsizlik kararı verilmesi gerektiğini belirtti. Karara göre, sanık ve diğer kişiler, alacaklarını tahsil etmek amacıyla mağdurun işyerine götürüp darp edip öldürmekle tehdit ettiler. Sanığın eylemi, yağma suçunu oluşturup oluşturmayacağı tartışması üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğundan, yerel mahkeme hükmü bozuldu. Kanun maddeleri, yağma suçu için 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 150/1. maddesi, tehdit suçu için ise aynı kanunun 106/1. maddesi.

6. Ceza Dairesi 2020/474 E. , 2020/3766 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 22/01/2020 tarihli görevsizlik kararı ile Dairemize gönderilmekle, başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanık ... ve temyiz dışı sanık ... hakkında yakınan ...’a karşı tehdit suçundan düzenlenen Dörtyol Cumhuriyet Başsavcılığının 23.01.2013 gün, 2013/112 sayılı iddianame anlatımına göre, sanıkların yakınan ....’dan olan alacaklarını tahsil etme amacıyla yakınanı sanık ...’a ait işyerine götürüp burada darp edip öldürmekle tehdit ettiklerinin anlaşılması karşısında; sanık ...’ın eyleminin sübutu halinde yağma veya yağmanın daha az cezayı gerektiren hali olan 5237 sayılı TCK’nin 150/1. maddesi yollamasıyla tehdit suçunu oluşturup oluşturmayacağına ilişkin delilleri takdir ve tartışmanın üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek, görevsizlik kararı verilmesi gerekirken, duruşmaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, sanığın ceza miktarı bakımından kazanılmış hakkının 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi uyarınca korunmasına, 05.11.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.