MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇA SÜRÜKLENEN ÇOCUK : ...
SUÇ : Güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK 155/1, 31/3, 62, 52/2-4, 50/1-a maddeleri gereğince mahkumiyet

Güveni kötüye kullanma suçundan suça sürüklenen çocuğun mahkumiyetine ilişkin hüküm, suça sürüklenen çocuk müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü,
Şuhut (Kapatılan) Sulh Ceza Mahkemesi’nin 03.02.2012 tarih ve 2012/43 Esas - 2012/96 Karar sayılı suça sürüklenen çocuğun güveni kötüye kullanma suçundan mahkumiyetine ilişkin kararı, Dairemizin 26.01.2017 tarih, 2014/14289 Esas, 2017/1049 Karar sayılı bozma ilamı ile; suça sürüklenen çocuğun üzerine atılı güveni kötüye kullanma suçunun 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaşma kapsamında olması nedeniyle bozulmasına karar verildiği, dosyanın uzlaşma bürosuna tevdi edildiği ancak; uzlaşmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede;
Suça sürüklenen çocuk ..."in, suç tarihinde ..."ın Nokia 2700 marka, ...MEI nolu cep telefonunu kullanmak için bir saat ödünç aldığı, ancak şüphelinin suça konu cep telefonunu ve cep telefonunda takılı bulunan ... nolu sim kartını katılan ..."a iade etmediği, suça sürüklenen çocuğun zilyetliği kendisine devredilmiş olan cep telefonu ve sim kartın üzerinde kendisinin veya başkasının yararına olarak tasarrufta bulunması nedeniyle üzerine atılı güveni kötüye kullanma suçunu işlediği iddia olunan somut olayda, suça sürüklenen çocuk savunması, katılanlar beyanı ve tüm dosya kapsamından; suça sürüklenen çocuğun mahkumiyetine ilişkin mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, suça sürüklenen çocuk müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun"un 106/4. maddesinde yer alan "Çocuklar hakkında hükmedilen adlî para cezasının ödenmemesi hâlinde, bu ceza hapse çevrilemez. Bu takdirde onbirinci fıkra hükmü uygulanır." hükmü ile aynı Kanun"un 106/11. maddesinde yer alan "İnfaz edilen hapsin süresi, adlî para cezasını tamamıyla karşılamamış olursa, geri kalan adlî para cezasının tahsili için ilâm, Cumhuriyet Başsavcılığınca mahallin en büyük mal memuruna verilir. Bu makamlarca 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanuna göre kalan adlî para cezası tahsil edilir." şeklindeki düzenlemelere aykırı olarak, hükmolunan kararda suça sürüklenen çocuğun taksitlerden birini zamanında ödememesi durumunda 5725 sayılı Kanun’un 106/3.maddesine göre tahsil yapılacağına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılanmayı gerektirmeyen bu hususta, aynı kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hükmün 5. ve 9. fıkralarında yer alan "18.06.2014 tarihli 6545 sayılı yasanın 81. maddesi ile değişik 5275 sayılı Kanun’un 106/3. maddesi gereğince tebliğ olunan ödeme emri üzerine, süresinde ödeme yapılmazsa infazın 5275 sayılı kanunun 106/3. maddesine göre yapılacağının ihtarına" kısımlarının çıkartılarak yerine ""Taksitlerden birinin zamanında ödenmemesi halinde 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsili Usulü Hakkında Kanun hükümlerine göre tahsil edileceğine"" ibaresinin eklenmesi suretiyle, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15/11/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.