Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2015/2173 Esas 2015/6845 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Kayseri 2. Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 12/06/2014
NUMARASI : 2014/731-2014/752

Davacılar velisi tarafından, 26.05.2014 gününde verilen dilekçe ile mirasın reddi istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın reddine dair verilen 12.06.2014 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
_ K A R A R _
Davacılar E.. Ü..ve E.. Ü.."ın müşterek çocukları adına velayeten açtıkları davada, çocuklarının dedesi muris S.. Ü.."ın vefat ettiğini, mirasçısı ve bu davayı çocukları adına açan E.. Ü..l"ın mirası reddetmesi üzerine çocuklarının mirasçı durumuna düştüğünü belirterek müşterek çocuklar yönünden de mirasın reddine karar verilmesini talep ve dava etmişlerdir.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmü, davacılar temyiz etmişlerdir.
TMK"nın 426/1. maddesinde, "Bir işte yasal temsilcinin menfaatiyle küçüğün veya kısıtlının menfaati çatışıyorsa..." ilgilisinin isteği üzerine veya re"sen kayyım atayacağı düzenlenmiştir. Olayımızda da küçükler ile davacılar arasında menfaat çatışması meydana geldiği kabul edilmelidir. Mirası reddeden baba da terekede mirasçı olarak hak sahibi olup, babanın hukuki yararı ile çocukların hukuki yararı çatışmaktadır. Bu nedenle TMK"nın 426. maddesi gereğince, küçükler Enes ve B... N.. Ü.."ın hak ve menfaatlerinin korunması için küçükleri temsilen kayyım tayin edilip davanın incelenmesi gerekirken velileri tarafından açılan davanın görülüp sonuçlandırılması doğru görülmemiş, bu sebeple kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacıların temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan harcın istek halinde yatırana iadesine, 18.06.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.