Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2015/5183 Esas 2016/440 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1- Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2- Davacı, davalı işyerinde 15/09/2004-23/07/2012 tarihleri arasında otomasyoncu olarak çalıştığını, iş akdinin davalı tarafından haksız ve geçersiz şekilde feshedildiğini bildirerek kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla mesai ücreti ve bazı işçilik alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalı, davacının devamsızlık yaptığını, bu nedenle iş akdinin feshedildiğini ve başka bir alacağı bulunmadığını bildirerek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne verilmiştir.
Fazla çalışma ücretlerinin hesabı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
4857 sayılı İş Kanununun 63 üncü maddesinde çalışma süresi haftada en çok 45 saat olarak belirtilmiştir. Ancak tarafların anlaşması ile bu normal çalışma süresinin, haftanın çalışılan günlerine günde onbir saati aşmamak koşulu ile farklı şekilde dağıtılabileceği ilkesi benimsenmiştir. Yasanın 41 inci maddesine göre fazla çalışma, kanunda yazılı koşullar çerçevesinde haftalık 45 saati aşan çalışmalar olup, 63 üncü madde hükmüne göre denkleştirme esasının uygulandığı hallerde, işçinin haftalık çalışma süresi, normal haftalık iş süresini aşmamak koşulu ile bazı haftalarda toplam 45 saati aşsa dahi bu çalışmalar fazla çalışma sayılmaz.
Somut olayda tanık beyanlarına göre davacının günde 3 saat fazla mesai yaptığı kabul edilmiş ve bulunan bu fazla mesai süresi çalışılan gün sayısına çarpılmak suretiyle fazla mesai ücreti hesaplanmıştır. Oysa 4857 sayılı İş Kanununun 63 üncü maddesinde çalışma süresi haftada en çok 45 saat olarak belirtilmiş olup, bunun anlamı fazla mesai ücretinin haftalık olarak hesaplanması gerektiğidir. Yapılacak iş davacının çalıştığı süre içerinde haftalık çalışma saatleri belirlenerek fazla mesai ücreti alacağı olup olmadığı belirlenmelidir. Mahkemece bu husus gözetilmeksizin davacının fazla mesai ücretinin hatalı yöntemle hesaplanması isabetli olmayıp bozma nedenidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 20.01.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.