Davacı, 20.9.1999 tarihli tahsis talebine istinaden yaşlılık aylığına hak kazandığının tesbitiyle, aksi yöndeki Kurum işleminin iptaline  karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin  kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere kararın dayandığı gerektirici nedenlere göre davalı Kurum vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, 3201 sayılı Yasa uyarınca yapılan borçlanma uyarınca bağlanan yaşlılık aylığını iptal eden Kurum işleminin iptali ile aylığın ödenmesine devam edilmesi istemine ilişkindir.
Mahkeme yazılı gerekçelerle istemin kabulüne karar vermiştir.
Dosyadaki belgelere göre, davacının 1976-1990 tarihleri arasında yurt dışında geçen hizmetlerini 3201 sayılı Yasa gereğince borçlanarak borçlanma bedelini 24.4.1995 tarihinde ödediği ve 20.6.1996 tarihli talebi dikkate alınarak 6222 gün yurtdışı borçlanması, 600 gün askerlik borçlanması ve 931 gün  Türkiye"deki çalışmaları itibariyle 25 yıl sigortalılık süresi ve 7753 gün üzerinden 1.7.1996 tarihinden itibaren yaşlılık aylığı bağlandığı, Kurumun, davacının 28.2.2003 tarihine kadar olan yurtdışında çalıştığının ve işsizlik ödeneği aldığının tesbit edilmesi üzerine 5.5.2004 tarihinde, başlangıç tarihi itibariyle yaşlılık aylığını iptal ederek 1.7.1996-23.7.2003 tarihleri arasında ödenen aylıkları borç kaydettiği ve davacıdan geri istediği, 3201 sayılı Yasa uyarınca yapılan borçlanmanın ise iptal edilmediği, Alman Sigorta Merciinin 12.9.2003 yazısından, davacının 28.2.2003 tarihine kadar Almanya"da çalıştığının anlaşıldığı, bu durumda 3201 sayılı Yasa"nın 6.maddesine göre aylık tahsisi için yurda kesin dönüş yapılması şart olduğundan, başlangıç tarihinden itibaren aylığın iptalinde ve 1.7.1996-28.2.2003 tarihleri arasındaki aylıkların geri istenmesinde yasaya aykırı bir yön bulunmaktadır. Ancak yurtdışındaki çalışmanın sona erdiği tarihi takip eden aybaşı olan 1.3.2003 tarihinden itibaren aylığın yeniden bağlanması gerektiği ve davalı Kurumunda 1.3.2003-23.7.2003 tarihleri arasındaki aylıkları geri isteyemeyeceği ortadadır.
Mahkemece, yukarıda açıklanan maddi ve hukuki olgular gözönünde bulundurmaksızın yazılı gerekçelerle hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde,  davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 08.05.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.