MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ...Ş. Genel Müdürlüğü vekili Avukat ... tarafından, davalı T.C. Başbakanlık Hazine Müsteşarlığı aleyhine 17/07/2009 gününde verilen dilekçe ile rücuen tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 21/09/2010 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı ve davalı vekilleri taraflarından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, indirimli tarifeden faydalanan dava dışı 3. kişi tarafından açılan davada kabul edilip ödenen paranın rücu yolu ile geri alınması istemine ilişkindir. Yerel mahkemece, dava açılması konusunda "olur" vermeye yetkili makamın "olur" verdiği tarihten itibaren bir yıl içinde dava açılmış olduğu benimsenerek istem kabul edilmiş; karar, taraflarca temyiz olunmuştur.
Davacı, teşvik belgesi sahibi olan dava dışı bir şirkete, davalının yazısı üzerine indirimli tarife yerine normal tarife uygulanması nedeniyle dava dışı şirketin açtığı dava sonunda, normal tarife ile indirimli tarife arasındaki farktan dolayı ödemek zorunda kaldığı para ile bunun işlemiş faizi, yargılama ve icra giderlerinden oluşan tutarının, ödemeye yol açan davalıdan rücu yolu ile alınmasını istemiştir.
Davalı ise, zamanaşımı savunmasında bulunarak istemin reddedilmesi gerektiğini ileri sürmüştür.
Dosya içeriğinden, icra dosyasına 16.03.2007 gününde ödeme yapan davacının eldeki davayı 17.07.2009 gününde açtığı anlaşılmaktadır. Rücu davalarında zamanaşımı süresi ödeme tarihinden itibaren bir yıldır. Davacı kamu kurumu olmadığından dava açmaya yetkili yerin "olur" verdiği gün zamanaşımının başlangıcı olarak esas alınamaz.
İlk derece mahkemesince, davanın açıldığı günde, ödeme tarihinden itibaren bir yıllık zamanaşımı süresinin geçmiş olduğu gözetilerek, istemin zamanaşımı nedeniyle reddedilmesi gerekirken, yerinde olmayan gerekçeyle yazılı biçimde karar verilmiş olması usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenle davalı yararına BOZULMASINA; bozma nedenine göre davacının temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına 13/03/2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.