4. Hukuk Dairesi Esas No: 2011/605 Karar No: 2012/4033 Karar Tarihi: 13.03.2012
Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2011/605 Esas 2012/4033 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, davacının davalı tarafından bıçakla yaralanması sonucu geçici iş göremezlikten kaynaklanan maddi zararının ve daha fazla manevi tazminata hükmedilmesi gerektiğine karar vermiştir. Ancak mahkeme, bu taleplerin reddedilmesi nedeniyle kararın bozulmasına hükmetmiştir. Bu karar, BK'nın 42. maddesi ile desteklenmektedir.
4. Hukuk Dairesi 2011/605 E. , 2012/4033 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Davacı ... tarafından, davalı ... aleyhine 19/09/2007 gününde verilen dilekçe ile maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 09/11/2010 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü. 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir. 2-Davacının diğer temyizine gelince: a)Dava, haksız fiilden kaynaklanan tedavi gideri ile geçici iş ve güçten kalmaya bağlı maddi zarar ve aynı nedenle uğranılan manevi zararın tazmini istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir. Davaya konu olayda; davalı ..., ahırını su basmasından sorumlu tuttuğu davacı ..."ı bıçakla kasten yaralamış, olay sonucu davacı ... Tıp Fakültesi Adli Tıp Anabilim Dalı Başkanlığı"nın 09/03/2004 tarihli raporunda sabit olduğu üzere 25 gün iş ve güçten kalacak şekilde yaralandığının anlaşılmasına göre BK"nın 42. maddesi de göz önünde bulundurularak davacının geçici iş göremezlikten kaynaklanan maddi zararının da hüküm altına alınması gerekirken bu yöndeki talebinin reddine karar verilmesi doğru değildir.Kararın bu nedenle bozulması gerekir. b)Olayın gelişim biçimi, olayın meydana geldiği tarih, yaralanmanın niteliği ve ağırlığı, tarafların sosyal ve ekonomik durumu gözönüne alındığında davacı yararına hükmedilen manevi tazminat miktarı azdır. Daha fazla manevi tazminata hükmedilmek üzere kararın bu yönden de bozulması gerekmiştir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2-a-b) sayılı bentte gösterilen nedenlerle BOZULMASINA; davacının öteki temyiz itirazlarının ilk bentteki nedenlerle reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 13/03/2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.