Danıştay 4. Daire 2016/17816 Esas 2020/5187 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2016/17816
Karar No : 2020/5187

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : …

İSTEMİN KONUSU : ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, verdiği bazı hizmetler için belge düzenlemediği gerekçesiyle düzenlenen vergi inceleme raporuna istinaden 2012/12 dönemi için re’sen tarh edilen katma değer vergisi ile tekerrür hükümleri uygulanarak kesilen vergi ziyaı cezasının kaldırılması istenilmiştir..
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; uyuşmazlıkta, mezkûr mevzuat hükümlerinden de anlaşıldığı üzere, katma değer vergisinde vergiyi doğuran olayın hizmetin ifası olduğu, hizmetin karşılığı olan bedelin tahsilatının yapılmamasının hizmetin ifası ile doğmuş ve beyan edilmesi gereken katma değer vergisi yönünden sorumluluğu ortadan kaldırmayacağı, buna göre davacı tarafından sağlanan serbest muhasebecilik mali müşavirlik hizmetlerinin ifası ile birlikte doğan ancak ilgili dönem beyanlarında gösterilmeyen katma değer vergisi nedeniyle davalı idarece re'sen yapılan vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi tarhiyatında hukuka aykırılık bulunmadığı; öte yandan tekerrüre esas alınan cezanın ise, davacı adına 2012/07-09 dönemine ait muhtasar beyannamenin en son 23/10/2012 tarihinde verilmesi gerekirken, bu süre geçirilerek 29/10/2012 tarihinde verilmesi nedeniyle kesilen ve elektronik ortamda tebliğ edilen vergi ziyaı cezası olduğu ve 28/11/2012 tarihinde kesinleştiği anlaşıldığından, fiil, tekerrüre esas alınan cezanın kesinleşmesinden sonra işlenmiş olmakla birlikte, aynı yıl içinde işlendiğinden, dava konusu vergi ziyaı cezasının tekerrür nedeniyle artırılmasında hukuka uyarlık bulunmadığı sonuçlarına varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabul, kısmen reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davalı idare tarafından, 2012/11 dönemi için kesinleşen cezaya istinaden dava konusu 2012/12 dönemi için tekerrür hükümlerinin uygulandığı, Kanun’da yer alan “takip eden yıl” ifadesinin iki ya da beş yıllık sürenin tespiti için metinde yer aldığı, buna göre takip eden yıl beklenmeksizin cezanın kesinleştiği tarihten sonraki bir tarihte de tekerrür hükümlerinin uygulanabileceği ve tesis edilen işlemin usul ve hukuka uyarlı olduğu belirtilerek Mahkeme kararının aleyhe olan hüküm fıkrasının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
5. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 07/12/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.