Danıştay 4. Daire 2016/21011 Esas 2020/5214 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2016/21011
Karar No : 2020/5214

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Müdürlüğü / …

KARŞI TARAF (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacının 2010 yılında yapmış olduğu araç alım ve satım faaliyetinden elde etmiş olduğu bir kısım hasılatını kayıt ve beyan dışı bıraktığından bahisle hakkında düzenlenen Vergi Tekniği raporuna istinaden davacı adına kesilen özel usulsüzlük cezasının kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; vergilendirme ile ilgili olup hüküm ifade eden her türlü belge ve yazıların maddenin devamında yer alan esaslara göre tebliğ edileceğinin belirtildiği, vergilendirme ile ilgili ihbarnamelerin bu Kanun hükümlerine göre tebliğ edilmesi gerekirken, 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 51. maddesine istinaden aynı Kanunun 21. maddesi uyarınca mahalle muhtarına tebliğ edildiği, bu durumda, 213 sayılı Kanuna uygun olarak tebliğ edilmiş ihbarnamelerden bahsetmeye olanak bulunması karşısında ihbarname içeriği özel usulsüzlük cezası en son 31/12/2015 tarihine kadar usulüne uygun olarak tebliğ edilmediğinden dolayı zamanaşımına uğradığından, dava konusu özel usulsüzlük cezasında bu nedenle hukuka uygunluk bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacının 2010 yılında yapmış olduğu araç alım ve satım faaliyetinden elde etmiş olduğu bir kısım hasılatını kayıt ve beyan dışı bıraktığının tespit edildiği, elde edilen gelirlerin ticari kazanç kapsamında değerlendirilerek, söz konusu satışları dolayısıyla elde etmiş olduğu hasılatın ilgili dönemler gelir vergisi matrahına eklenmesi sonucu davacı adına tarh edilen 2010 yılına ilişkin, vergi ziyaı cezalı gelir vergisinde hukuka aykırılık bulunmadığı , kararın bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmuştur.

TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
5. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 07/12/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.