MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Göçmen kaçakçılığı
HÜKÜM : Mahkumiyet


KARAR

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Tanık ..."ın beyanında, ... isimli şahsın da sanık tarafından kendisiyle beraber Yunanistan"a yasal olmayan yollardan gönderildiğini, bu şahısla birlikte Yunanistan"da yakalanıp 18/05/2010 tarihinde sınır dışı edildiklerini belirtmesi karşısında, bu tarihte İpsala Hudut Kapısı Şube Müdürlüğü"nden ... isimli şahsın Yunanistan"dan sınır dışı edilip edilmediği, ifadesinin alınıp alınmadığı, alınmış ise bu konuyla ilgili evrakların dosyaya eklenmesi, yine bu şahsın İpsala Hudut Kapısı"ndan 18/05/2010 tarihinde yurda giriş yapıp yapmadığının belirlenmesi, açık kimlik ve adres bilgileri tespit edilip tanık sıfatıyla dinlenmesi, yönteme uygun olarak sanığın kendisini ve tanık ..."ı yurt dışına çıkaran şahıs olup olmadığı hususunda teşhis yaptırılması, tüm deliller birlikte değerlendirilerek sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken eksik incelemeyle karar verilmesi,
2- Kabule göre de,
a) Sanığın eylemi, Türk vatandaşının yurt dışına çıkmasına imkan sağlama olmasına karşın, temel ceza TCK"nın 79/1-b maddesi yerine aynı Kanun"un 79/1-a maddesi gereğince tayin edilmesi,
b) TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün, Anayasa Mahkemesi"nin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararıyla, iptal edilmiş olması nedeniyle, uygulanma olanağının ortadan kalkmış olması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve müdafiinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnameye aykırı olarak HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 10/03/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.