Yargıtay - Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2013/3851 Esas 2013/10994 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/3851
Karar No: 2013/10994
Karar Tarihi: 30.04.2013

Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2013/3851 Esas 2013/10994 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Gaziantep 2. Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir dava sonucunda, sanık karşılıksız yararlanmadan mahkum oldu. Ancak, katılan kurumun zararını tazmin etmiş olan sanık hakkında ceza verilmesine gerek olmadığına karar verilmediği için, sanık hakkındaki ceza ortadan kaldırıldı. Daha sonra yapılan temyiz sonucunda, kararın bozulması gerektiği kararlaştırıldı ve yeniden yargılama yapılmasına gerek olmadığı için, sanığa ceza verilmesine karar verildi. Sanık hakkında verilen ceza, 6352 sayılı Yasanın Geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmediği için yeniden verilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri ise 6352 sayılı Yasanın Geçici 2/2 ve 5271 sayılı CMK. nun 223/4-a maddesi olarak belirtilmiştir.

2. Ceza Dairesi 2013/3851 E. , 2013/10994 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 2 - 2012/311605
MAHKEMESİ : Gaziantep 2. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 19/07/2012
NUMARASI : 2012/603 (E) ve 2012/516 (K)
SUÇ : Karşılıksız yararlanma

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Katılan kurumun zararını tazmin etmiş olan sanık hakkında, 6352 sayılı Yasanın Geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, sanık hakkında verilen cezanın tüm sonuçlarıyla ortadan kaldırılmasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 6352 sayılı Yasanın Geçici 2/2 ve 5271 sayılı CMK. nun 223/4-a maddesi uyarınca sanık hakkında CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 30.04.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.