Esas No: 2021/6048
Karar No: 2022/8190
Karar Tarihi: 12.05.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/6048 Esas 2022/8190 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen Mühür bozma suçundan dolayı mahkumiyet kararı katılan vekilinin temyiz talebi ile birlikte incelendi. Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği bir tarihten sonra ikinci suçun işlendiği tarih kadar dava zamanaşımının durduğu kabul edildi. Ancak hüküm açıklanması esnasında usulüne uygun tebligat yapılmadan ve mahkeme kararlarının Yargıtay denetimine imkan sağlayacak şekilde açık ve gerekçeli olmadığından dolayı sanık, eşi ve katılan vekilinin temyiz nedenleri yerinde görüldü ve hüküm BOZULDU. Kanun maddeleri olarak ise 5271 sayılı CMK’nın 231/8-son cümlesi ve 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi belirtildi.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mühür bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet
Katılan vekilinin temyiz talebinin vekalet ücreti verilmesine, sanık ve eşinin temyiz talebinin ise mahkûmiyet hükmüne yönelik olduğu saptanarak yapılan incelemede;
5271 sayılı CMK’nın 231/8-son cümlesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 21.11.2011 tarihinden, denetim süresi içinde ikinci suçun işlendiği 19.04.2012 tarihine kadar dava zamanaşımının durduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
1) Kasıtlı suç işlediği için hakkında daha önce verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı kaldırılarak, hakkında çıkarılan davetiye, adreste tanınmadığından bahisle iade edilen sanık hakkındaki hüküm açıklanmış ise de; sanığın adresine ihbar yazısının örneği de eklenerek, dosyanın yeniden ele alındığı ve duruşmaya gelmediği takdirde açıklanması geri bırakılan hükmün açıklanacağı uyarısı da yazılarak duruşma tarihi ve saatiyle birlikte usulüne uygun olarak tebligat yapılmadan, katılan vekiline ise davetiye gönderilmeden hükmün açıklanması suretiyle savunma ve iddia hakkının kısıtlanması,
2) Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 18.11.2014 tarihli 2013/830 Esas ve 2014/502 Karar sayılı ilamında belirtildiği üzere; CMK'nin 231/11. maddesine göre hükmün açıklanmasına dair kararda, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'nın 141/3, CMK'nin 34 ve 230. maddeleri uyarınca mahkeme kararlarının Yargıtay denetimine imkan sağlayacak biçimde açık ve gerekçeli olması, gerekçe bölümünde iddia ve savunmada ileri sürülen görüşlerin belirtilmesi, mevcut delillerin tartışılması ve değerlendirilmesi, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterilmesi, bu delillere göre ulaşılan sonuçların, iddia, savunma ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmeler ile sanığın eyleminin ve yüklenen suçun unsurlarının nelerden ibaret olduğunun, hangi delillere üstünlük tanındığının açık olarak gerekçeye yansıtılması, delillerle sonuç arasında bağ kurulması gerektiğinden; somut olayda sanığın sabit kabul edilen fiilinin ne olduğu belirtilip buna dayanak olan deliller gösterilip tartışılmadan gerekçesiz hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, sanık, eşi ve katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca diğer yönleri incelenmeyen hükmün BOZULMASINA, 12.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
