Tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2015/9461 Esas 2018/5208 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre, sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmün açıklanmasına karar verilirken denetim yükümlülüğü getirilmediği halde, 5271 sayılı CMK"nın 231/11. maddesinin 1. cümlesi gereğince hükmün açıklanmasıyla yetinilmesi yerine hapis cezasının paraya çevrilmesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Sanığın 29.12.2008 tarih ve 2008/337 Esas, 2008/883 Karar sayılı ilamla hükümlülüğüne karar verilip, CMK"nın 231. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ve 5 yıl süreyle denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına, denetim süresi içinde yükümlülük yüklenmemesine, hükmün kesinleşmesinden sonra denetim süresi içinde 14.09.2012 tarihinde yeniden suç işlediğinden, hükmün CMK"nın 231/11. maddesi gereğince açıklanmasına karar verildiğinin anlaşılması karşısında, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararından sonra işlenen yeni suça ilişkin Ankara 4. Sulh Ceza Mahkemesi"nin 23.05.2013 tarih ve 2012/1988 Esas 2013/938 Karar sayılı kararının Yargıtay 3.Ceza Dairesinin 10.02.2016 tarih ve 2016/1421 Esas 2016/2858 Karar sayılı kararı ile kanun yararına bozulması sebebiyle Ankara 30. Asliye Ceza mahkmesinin 2016/732 Esas 2017/775 Karar sayılı kararıyla sanık hakkında yaralama suçundan beraat kararı verildiği ve bu kararın kesinleşmesi sebebiyle açıklanması geri bırakılan önceki hükmün açıklanmasını gerektiren şartların oluşmadığı yerinde olmayan uygulama sonucu sanık hakkındaki hükmün açıklanmasına karar verilmesi,
2-Kabule göre de;
Sanık hakkında yargılama sürecinde gösterdiği pişmanlık sebebiyle TCK"nın 51. maddesinin uygulanmasına karşın, yargılama sürecindeki davranışları da gerekçe gösterilerek aynı Kanunun 62. maddesinin uygulanmaması suretiyle çelişkiye yol açılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, HÜKMÜN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 13/03/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.