Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2006/4884 Esas 2006/4253 Karar Sayılı İlamı

Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde başlangıç tarihinin 1 Kasım 1989 yerine  01.06.1998 olarak gösterilmesi nedeniyle işçilik alacaklarının tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin  reddine karar vermiştir.
Hükmün, davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.  
Davacı; davalı işyerinde 01.11.1989-01.06.1998 tarihleri arasında çalıştığının tesbitini istemiştir.
Mahkemece; istem red edilmiş ise de varılan sonuç usul ve yasaya uygun bulunmamıştır.
Davacı, davalı işyerinde 01.11.1989’dan itibaren çalıştığını iddia etmiş ise de; dosyada mevcut prim cetvelinden davacının 05.11.1996 tarihinde 56 gün bir başka işyerinde çalışmış olduğu çalışmalarının kesintisiz olmadığı ve dolayısıyla; 1996 öncesine ilişkin çalışmaların hak düşürücü süreye uğradığı anlaşıldığından talebin; bu gerekçeyle reddi gerekmekte ise de; sonuç itibarıyla red doğru olmuştur. Ancak davacının 1996-1998 dönemindeki çalışmaları gerektiği gibi araştırılmamıştır.
Bu tür davaların kamu düzenini ilgilendirdiği de dikkate alınarak; işyerine ait bu tarihler arasında  S.S.K ‘dan celp edilerek; dönem bordrolarında kayıtlı işyeri çalışanlarının, bordro kayıtlı işyeri çalışanlarının, bordro verilmemiş ise zabıta aracılığıyla tesbit edilecek işyerine o tarihlerde komşu olan diğer işyeri sahiplerinin veya işverenince Kuruma verilmiş dönem bordrolarında kayıtlı komşu işyeri çalışanlarının çalışmanın niteliği ile  çalışanlarının çalışmanın niteliği ile gerçek bir çalışma olup olmadığı yönünde yöntemince beyanlarını alarak  oluşacak sonuca göre karar verilmelidir. HGK. 03.11.2004 gün 2004/21-480-579 ve 2004/21-479-578, 10.11.2004 gün 2004/21-538 ve 01.12.2004 gün 2004/21-629 22.06.2005 tarih 2005/21-382-411 sayılı Kararlar"da bu yöndedir.
Bu maddi ve hukuki olgular dikkate alınmadan eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi isabetsizdir.
O halde davacının bu yönleri  amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 25.04.2006  gününde oybirliğiyle karar verildi.