Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2015/8673 Esas 2016/8844 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK"nın 179/3. maddesi yollamasıyla aynı Kanun"un 179/2, 62, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, mahalli Cumhuriyet savcısı ve sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, mahalli Cumhuriyet savcısının ve sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Sanığın, kolluk ekiplerince yapılan yol kontrolünde durdurulduğu ve güvenli sürüş yeteneğini ortadan kaldıracak şekilde 138 promil alkollü olarak araç kullandığının tespit edildiği olayda,
Sübutu kabul edilen trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan dolayı sanık tarafından giderilmesi gereken maddi bir zararın bulunmaması ve sanığın hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmesini kabul etmesi karşısında, suçunu ikrar eden, istinabe mahkemesince alınan sorgu ve savunması ile soruşturma evresindeki ifadesinde pişman olduğunu beyan eden, kişilik özellikleri olumlu değerlendirilip, hükmedilen hapis cezası adli para cezasına çevrilen, daha önce alkollü olarak araç kullandığına dair bir tespit bulunmayan sabıkasız sanık hakkında, “Sanık savunması başta olmak üzere incelenip değerlendirilen tüm dosya kapsamına göre sanığın gelecekte yeniden suç işlemekten çekineceğine dair mahkememizde olumlu kanaat oluşmadığından” şeklindeki, dosya kapsamına uygun düşmeyen yetersiz gerekçelere dayalı olarak hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
2- Kabul ve uygulamaya göre de:
Sanığa hükmedilen adli para cezası taksitlendirildikten sonra, TCK"nın 52/4. maddesi gereğince, ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin kararda belirtilmemesi,
Kanuna aykırı olup, mahalli Cumhuriyet savcısının ve sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 25.05.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.