Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2006/1919 Esas 2006/3966 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi     :  Ankara 13. İş Mahkemesi
Tarih               : 26.10.2005
No                   : 227-1385  
                       
Davacı iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine   karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine    karar vermiştir.
Hükmün davacı  vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi eleç  tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Uyuşmazlık, davacının  geçirdiği iş kazası sonucu % 29.12 işgöremez duruma gelmesi nedeniyle maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, Davacının maddi zararının fazlasıyla Sosyal Sigrtalar kurumu tarafından karşılandığı ve manevi tazminat şartlarının oluşmadığı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.
Davanın yasal dayanağı belirgin olarak Borçlar Kanunun 47. ve 26.06.1966 gün ve 7/7 sayılı İçtihadı Birleştirme kararıdır. Anılan maddeye ve İçtihadı Birleştirme kararına göre, manevi tazminata hükmedilmesi için 1- Eylem, 2- Zarar 3- Zarar ile eylem arasında illiyet bağı 4-Eylemin Hukuka aykırı olması 5- İşçinin cismani zarara uğraması koşuldur.
Somut olayda, davacının zararlandırıcı sigorta olayında iş kazasına maruz kaldığı ve  % 29,12 oranında sürekli iş gücü kaybına uğramış olması nedeni ile  üzüntü ve elem duyacağı söz götürmez. Hal böyle olunca ve özellikle yukarıda anılan koşulların oluşması ve işverenin 6/8 oranında kusurunun da bulunması dikkate alınarak  adalete uygun bir manevi tazminata hükmedilmesi gerektiği ortadadır.
Yukarıda belirtilen maddi ve hukuki olgular dikkate alınmaksızın mahkemece manevi tazminat talebinin  yazılı şekilde reddi  usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacının bu yönleri amaçlayan  temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, Bozma nedenine göre sair hususların incelenmesine yer olmadığına, temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 17.04.2006  gününde oybirliğiyle karar verildi.