MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacılar vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; ".... mevkindeki 11028 m² tarlanın 30.04.1940 tarih ve 87 nolu tapuda Tahir kızı ... adına kayıtlı iken ...."ın vefatı ile birlikte geriye çocukları ..."i mirasçı olarak bıraktığı, 1967 yılında söz konusu taşınmazın kadastrosu geçmesine rağmen, varislerin aralarında yapmış oldukları 08.02.1968 tarihli rızai taksim sözleşmesine göre... hissesine isabet ettiğini, ancak bu taşınmazın yerinin belli olmadığını ve bu tarihten beri de taşınmazdan yararlanmadıklarını, ... Tapu Müdürlüğünden gelen yazıya göre dava konusu yerin .. Mh. 1020 ada 3 sayılı parselde kayıtlı iken bu parselde ada tashihi yapılarak 2186 ada 3 parsel, sonra da yine tahsisen 1886 ada 3 parsel olduğunu, 1886 ada 3 sayılı parselin de ifrazen 2782 ada 359, 360 ve 361, 2787 ada 362, 363, 364, 365 ve 366, 2789 ada 367, 2790 ada 368, 2785 ada 369, 370 ve 371, 2786 ada 372 ve 373 sayılı parseller olduğunu, sonrasında 2782 ada 359, 360 ve 361 sayılı parsellerin de tevhiden 2782 ada 362 parsel olduğunu, dava açıldığı an itibariyle davacılara ait olan taşınmazın hukuken var gözükmekle birlikte fiilen 3. şahıslara geçtiğini, üzerine çeşitli yapılaşmalar, kooperatifler, binalar yapıldığını, bu nedenlerle müvekkillerinin muristen intikal etmesi gereken taşınmazı hatalı tutulan ve bir şekilde hak kaybına uğratan Devletin kusursuz sorumluluğuna binaen davaya konu taşınmaz bedelinin davalı Hazineden alınarak müvekkillerine verilmesine, yargılama giderleri ve ücreti vekaletin davalıya yükletilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece yapılan yargılama sonunda kadastro tespitinin kesinleştiği tarih ile dava tarihi arasında 3402 sayılı Kadastro Kanununun 12/3. maddesinde yazılı 10 yıllık hak düşürücü sürenin fazlasıyla geçtiği, davacının kadastrodan önceki sebeplere dayanarak herhangi bir hak iddia edemeyeceği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, TMK’nın 1007. maddesinden kaynaklanan tazminat istemine ilişkindir.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine 22/12/2016 gününde oy birliği ile karar verildi.