Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/1255 Esas 2021/1333 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
12. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/1255
Karar No: 2021/1333
Karar Tarihi: 09.02.2021

Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/1255 Esas 2021/1333 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Olayda, gündüz vakti seyir halindeki bir motosikletin yayaya çarpması sonucu bir kişinin ölümüne sebebiyet verildiği ve suça sürüklenen kişinin çocuk olduğu belirtilmiştir. Çocuk Koruma Kanunu uyarınca yapılması gereken sosyal incelemenin yapılmadığı ancak suça sürüklenen çocuğun yaşının bu eksikliğin telafisi için uygun olmadığı ve dosyaya bir katkı sağlamayacağı anlaşıldığı için bu nedenle bozma yapılmamıştır. Suç tarihinde suça sürüklenen çocuk hakkında tayin edilen seçenek tedbirin yerine getirilmemesi halinde hapis cezasına çevrilerek infazına karar verilebileceği belirtilmiştir. Hüküm, istem yerine uygun olarak onanmıştır.
Kanun maddeleri:
- TCK'nın 85/1, 31/3, 62/1, 50/4. maddeleri
- 50/1-a, 52/2-4, 63. maddeleri
- Çocuk Koruma Kanunu'nun 35. maddesi
- 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu'nun 20/1-7. maddeleri
- 5275 sayılı Kanunun 106/4. maddesi
12. Ceza Dairesi         2020/1255 E.  ,  2021/1333 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
    Suç : Taksirle öldürme
    Hüküm : TCK"nın 85/1, 31/3, 62/1, 50/4. maddesi gereğince 50/1-a, 52/2-4, 63. maddeleri gereği mahkumiyet

    Taksirle öldürme suçundan suça sürüklenen çocuğun mahkumiyetine ilişkin hüküm, suça sürüklenen çocuk müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Suça sürüklenen çocuk idaresindeki motosikletle, meskun mahalde, gündüz vakti, iki yönlü, asfalt kaplama bağlantı yolunda seyrederken, olay yerine geldiğinde, gidiş yönüne göre sağda bankette beklemekte olan yayaya çarpmasıyla, hızını yolun durumuna göre ayarlamayarak, asli kusuruyla bir kişinin ölümüne sebebiyet verdiği olayda;
    Çocuk Koruma Kanununun Uygulanmasına İlişkin Usul ve Esaslar Hakkındaki Yönetmeliğin 20/1-7. maddesi ve 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu"nun 35. maddesi uyarınca; fiil işlendiği sırada 15 yaşını doldurmuş olup da 18 yaşını doldurmamış çocukların işledikleri fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılama ve bu fiille ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğinin olup olmadığının takdiri bakımından sosyal yönden inceleme yaptırılması ve mahkemece sosyal inceleme raporuna gerek görülmediği taktirde ise gerekçesinin kararda gösterilmesi gerektiği belirtilmiş ise de; suça sürüklenen çocuğun temyiz inceleme tarihi itibariyle 23-24 yaş aralığında olduğu, belirtilen eksikliğin telafisinin suça sürüklenen çocuğun yaşı itibariyle imkansız bulunduğu ve dosyaya bir katkı sağlamayacağı anlaşıldığından bozma nedeni yapılmamıştır.
    Suç tarihinde 18 yaşından küçük olan suça sürüklenen çocuk hakkında tayin edilen seçenek tedbirin gereklerinin yerine getirilmemesi halinde, hapis cezasına çevrilerek hapis cezasının kısmen veya tamamen infazına karar verilmesi suretiyle 5275 sayılı Kanunun 106/4. maddesine aykırı davranılmış ise de Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
    Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre suça sürüklenen çocuk müdafinin kusur durumuna ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin temyiz itirazlarının reddi ile hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 09/02/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.





    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.