Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2022/4267 Esas 2022/6252 Karar Sayılı İlamı

Mahkeme : İSTANBUL ANADOLU 3. Asliye Ceza Mahkemesi

Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Mahkûmiyet
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Sanık hakkında, "kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma" suçundan açılan kamu davasında, İstanbul Anadolu 3. Asliye Ceza Mahkemesince 12/01/2017 tarih, 2016/476 esas ve 2017/22 sayılı kararı ile 6545 sayılı Kanun'un 68. maddesi ile değişik TCK'nın 191/4. maddesi uyarınca kovuşturma şartı yokluğu nedeniyle verilen "durma" kararının, itiraz edilmeden 07/02/2017 tarihinde kesinleşmesinin ardından, bu karara karşı kanun yararına bozma yoluna müracaat edildiği ve Yargıtay 20. Ceza Dairesinin (kapatılan) 17/10/2017 tarih, 2017/6320 esas ve 2017/5214 sayılı kararı ile "Israr koşulu gerçekleşmediğinden" mahkemece verilen durma kararının isabetli olduğu belirtilerek kanun yararına bozma talebinin reddine karar verildiği, bu karara dayanılarak, İstanbul Anadolu 3. Asliye Ceza Mahkemesinde devam edilen yargılama sonucunda, 04/04/2019 tarih, 2018/1968 esas ve 2019/561 sayılı kararı ile 6545 sayılı Kanun'la değişik TCK'nın 191/1, 53. maddeleri uyarınca verilen " 2 yıl hapis cezasına " ilişkin hükmün, sanık tarafından süresinde temyiz edildiği, dosyanın temyiz incelemesi için Yargıtay'a gönderildiği anlaşılmakla;
Bölge Adliye Mahkemelerinin faaliyete geçmesinden önce veya sonra, dava konusu olayla ilgili olarak sanık hakkında "temyiz incelemesi" yapılmadığı, Yargıtay (Kapatılan) 20. Ceza Dairesinin 17/10/2017 tarih, 2017/6320 esas ve 2017/5214 sayılı kararı ile ilk derece mahkemesince verilen ve itiraz edilmeden kesinleşen "durma" kararının da CMK'nın 309. maddesi uyarınca kanun yararına bozulmadığı tespit edilmekle, 5235 sayılı Kanun'un 25. ve geçici 2. maddeleri uyarınca kurulan Bölge Adliye Mahkemelerinin, 07.11.2015 tarih ve 29525 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan karar uyarınca tüm yurtta 20.07.2016 tarihinde göreve başlaması, ilk derece mahkemesi hükmünün de 04/04/2019 tarihinde verilmesi karşısında, anılan hüküm CMK'nın 272. ve devamı maddeleri uyarınca istinaf kanun yoluna tabi olduğundan, gerekli kararın yetkili ve görevli Bölge Adliye Mahkemesi Ceza Dairesince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin İADESİNE, 16/05/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.