MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 10/10/2013 tarih ve 2004/257-2013/369 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, asıl davada, 3093 Sayılı Yasa"nın 4/c maddesi uyarınca elektrik üretimi veya iletimi yapan kişi veya şirketlerin “tüketilen enerji miktarının birim bedeli ile çarpımı sonucu oluşan miktarın %3,5"i oranındaki miktarı” TRT"ye ödemesi gerektiğini, davalının 1997 yılı katkı payını ödemediğini ileri sürerek 400.000 TL"nin reeskont faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiş, birleşen davada ise, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydı ile 1997 yılına ait 400.000 TL katkı payı alacağı için dava açtıklarını, yapılan bilirkişi incelemesi ile ortaya çıkan fark alacaklarının tahsili için bu kez icra takibi yaptıklarını, davalının haksız itirazı üzerine icra takibinin durdurulduğunu, itirazın haksız olduğunu ileri sürerek itirazın iptali ve inkar tazminatının davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının alacağının dayandığı kanunun Anayasaya aykırı olduğunu, talep edilen alacağın fahiş olup, hesaplamanın brüt gelir üzerinden değil net aktif enerji satışından elde edilen gelir üzerinden yapılması gerektiğini, reeskont faizi oranında temerrüt faizi istenemeyeceğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, davacı alacağının hesaplanmasına esas olan matrahın davalı şirket tarafından teslim edilen enerji satışlarına ait bilgisayar çıktıları esas alınarak hesaplandığı için davalının matraha yönelik itirazlarının yerinde olmadığı, 1997 yılına ait enerji satışı içerisinde yer alan... ve ..."a yapılan satışların düşülmesi gerektiği, ayrıca reaktif enerji miktarının da katkı payının hesaplanmasında dikkate alınmayacağı gerekçesiyle ana alacak davası yönünden 400.000 TL"nin dava tarihi olan 10/02/1998 tarihinden itibaren hesaplanacak merkez bankasının kısa vadeli reeskont işlemlerine uyguladığı değişen oranlı faizi ile birlikte davalıdan alınıp davacıya ödenmesine, birleştirilerek yargılaması yapılan dava yönünden, davalının itirazının 489.125,59 TL asıl alacak, 2.011.353,60 TL işlemiş faiz olmak üzere toplam 2.500.479,19 TL üzerinden iptaline, takip tarihinden itibaren asıl alacağa merkez bankasının kısa vadeli
reeskont işlemlerine uyguladığı değişen oranlı faizi uygulanmak sureti ile takibin devamına, dava ve takip tarihinde yürürlükte bulunan İİK"nın 67. maddesindeki %40 oranı esas alınarak hüküm altına alınan 2.011.353,60 TL"nin %40"ına karşılık gelen 1.000.191,67 TL inkar tazminatının davalıdan alınıp davacıya ödenmesine fazla taleplerin reddine karar verilmiştir.
Kararı taraf vekilleri temyiz etmiş, mahkemece verilen 26/03/2014 tarihli ek kararla davalının temyiz isteminden vazgeçmiş sayılmasına hükmedilmiş, bu karar davalı vekilince temyiz edilmiştir.
1- Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin 10/10/2013 tarihli asıl karara yönelik tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davalı vekilinin temyiz itirazlarına gelince, dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin 26/03/2014 tarihli temyiz isteminden vazgeçilmiş sayılma kararına yönelik tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda (1) ve (2) nolu bentlerde açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin 10/10/2013 tarihli asıl karara, davalı vekilinin ise 26/03/2014 tarihli ek karara yönelik bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin ONANMASINA, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 15/12/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.