Mahkemesi  : Kahramanmaraş 1.As.Huk. İş Mahkemesi
Tarih  : 13.9.2005
No  : 327-476
          
Davacı, iş kazası sonucu malüliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Dava, iş kazası sonucu beden güç kaybına uğrayan davacının maddi ve manevi zararının giderilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece davanın kısmen kabulüne ilişkin karar Dairemize bozulmuş, mahkemece bozma kararına uyulmasına karar verilerek bozma kararı gereği yerine getirilmiş ise de varılan sonuç hatalı olmuştur.
Yapılan incelemede davacının içinde bulunduğu işyerine ait servis aracında işyerine giderken servis aracının karıştığı trafik kazası sonucu % 35 oranında sürekli iş göremezliğe uğradığı, ceza yargılaması sırasında Adli Tıp Kurumundan alınan ve ceza mahkemesince hükme dayanak tutulan 10.06.2003 tarihli kusur raporunda işyeri servis aracı şöförü H. K."ya 6/8, üçüncü şahsa ait araç sürücüsüne 2/8 oranında kusur izafe edildiği  ceza mahkemesince işyeri servis aracı şöförünün 6/8 kusuru, nedeniyle o tarihte yürürlükte bulunan T.C.K"nun 459/3. maddesi gereğince cezalandırılmasına karar verildiği, verilen hükmün temyiz edilmeyerek kesinleştiği anlaşılmaktadır.
Mahkemece, bozma kararı gereği alınan 17.05.2005 günlü kusur raporunda ise işyerine ait taşıtta herhangi bir teknik arıza veya eksiklik bulunduğuna ilişkin bir delil ve emare bulunmadığından davalı işverenin kusursuz olduğu bildirilmiştir.
Dava konusu olay, iş kazası olup iş hukuku ve sosyal güvenlik ilkeleri çerçevesinde değerlendirilmelidir. Davalı işveren işçilerin, her sabah işyerine taşıma yükümlülüğünü üzerine almış, bu yükümlülük iş sözleşmesi şartı haline gelmiştir. Bu nedenle bu taşıma sırasında meydana gelen kazadan akdi sorumluluğu bulunmaktadır.  Davalı işveren işçilerini taşıma yükümlülüğünü  kiraladığı araçla yapmakta olup olayda  kiraladığı aracın sürücüsü H. K."nın 6/8 oranında kusurlu olduğu kesinleşen  ceza mahkemesi karar ile sabit olmakla  davalı işveren olay tarihinde yürürlükte bulunan  1475 sayılı İş Yasa"nın 1/ sonuncu maddesi gereğince  H. K."nın üst işvereni olarak diğer işçilerine kusurlu eylemi sonucu verdiği zarardan sorumlu olup eylemle zarar arasında uygun neden sonuç bağı kesilmemiştir. Mahkemece davalı işverenin sorumlu olduğunun kabulü gerekirken mahkemece hatalı değerlendirme sonucu manevi tazminat isteminin reddine karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacı vekilinin  bu yönleri amaçlayan  temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 10.04.2006  gününde oybirliğiyle karar verildi.