Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2020/2474 Esas 2020/3174 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ...Ticaret Nak. ve Ltd. Şti. vekili Avukat ... tarafından, davalı Başbakanlık ... Müsteşarlığı ... ... ve Muhafaza Başmüdürlüğü aleyhine 27/01/2011 gününde verilen dilekçe ile haksız el koyma nedeniyle maddi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 24/12/2019 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili ve davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, haksız el koyma nedeniyle maddi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; karar, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Davacı vekili, müvekkili şirkete ait akaryakıta kaçak olduğu iddiasıyla el konulduğunu, ceza yargılaması sonucunda kamu davasının zamanaşımı nedeniyle ortadan kaldırılmasına ve elkonulan akaryakıtın iadesine karar verildiğini ancak iadenin gerçekleşmediğini belirterek oluşan zararın tazmini isteminde bulunmuştur.
Davalı idare vekili, akaryakıta mevzuat gereği el konulduğunu, idarenin bir kusuru olmadığını belirterek, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, talebe konu akaryakıtın aynen teslimi mümkün olmadığından dava tarihindeki bedelinin idarece yapılan ödeme düşüldükten sonra yasal faizi ile birlikte tahsiline dair verilen kararın temyiz edilmesi üzerine, Dairemizce 26/04/2017 gün, 2017/79 esas ve 2017/2202 karar sayılı ilamla davaya konu akaryakıtın el koyma tarihindeki değeri belirlenerek, davalı tarafından yapılan ödemeler düşüldükten sonra davacı zararı tespit edilmek üzere yerel mahkeme ilamı bozulmuştur. Mahkemenin Dairemiz bozma ilâmına uymasının ardından yargılamaya devam olunarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosyadaki bilgi ve belgelerden hükme esas alınan bilirkişi raporunda yer alan 2 nolu hesaplamada; davacı şirkete ait akaryakıtın el koyma tarihi olan 07/04/1997 günündeki bedelinin 1.285,70 TL olduğu belirtilmiş, bu bedele el koyma tarihinden itibaren hesaplanan yasal faizin de eklenmesiyle birlikte bulunan toplam tutardan (8.118,12 TL), 01/04/2011 gününde idarece yapılan 21.340,75TL"lik ödeme düşüldükten sonra kalan miktarın (-)13.222,63 TL olduğu, özetle davacının zararının fazlasıyla karşılanmış olduğu mütalaa edilmiştir.
Şu halde, mahkemece eksik inceleme ve yanılgılı değerlendirme ile hükme esas alınan bilirkişi raporu hilafına, davanın kısmen kabulü ile 13.222,63-TL"nin dava tarihinden itibaren işleyecek olan yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmesi usul ve yasaya uygun olmamış, bu durum kararın bozulmasını gerektirmiştir.
SONUÇ:Temyiz edilen kararın yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedenine göre tarafların diğer temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine yer olmadığına ve davacıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 05/10/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.