Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2006/956 Esas 2006/3463 Karar Sayılı İlamı

Davacı, murisinin iş kazası  sonucu ölümünden  doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Zararlandırıcı olaya maruz kalan davalıların miras bırakan Mehtap Kutay işin yürütümü sırasında 26.11.2002 tarihinde geçirdiği trafik iş kazası sonucu ölmüştür.
İnsan yaşamının kutsallığı çerçevesinde; işverenin işyerinde ve işin yürütümü sırasında işçilerin sağlığını ve işgüvenliğini sağlamak için gerekli olan yapmak ve bu husustaki şartları sağlamak ve araçları noksansız bulundurmakla yükümlü olduğu İş Kanunun 77. maddesinin açık buyruğudur.
Hükme dayanak alınan 23.12.2004 tarihli Makine Mühendisinden alınan tek kişilik raporda davalı işverenin % 25 kazaya karışan araç sürücüsü Ö.G.’nin % 25, park halindeki kamyon sürücüsü A. B.’un ise % 50 oranında kusurlu olduğu belirtilmiştir.
Oysa ölümle sonuçlanan kaza trafik iş kazasıdır. İş kazasının niteliğine göre aralarında trafik bilirkişlerinin de olduğu 3. kişilik bilir kişi kurulundan rapor alınarak İş Kanunun 77. maddesinin öngördüğü koşulları göz önünde tutulup işverenin işin yürütümü için olması gereken önlemlerin neler olduğu hangi önlemleri aldığı hangi önlemler olmadığı alınan önlemleri uyulup uyulmadığı gibi hususlar ayrıntılı bir biçimde saptanarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken Makine Mühendisi bilirkişinin düzenlediği kusur raporu ile sonuca gidilmesi doğru değildir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın İş Kanunun 77. maddesinin öngördüğü koşulları içermeyen kusur raporunu hükme dayanak olmak suretiyle yazılı şekilde hüküm kurulması   usul ve yasaya aykırı olduğundan bozmayı gerektirir.
O halde, davalı bankanın bu yönleri amaçlayan  temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA,bozma nedenine göre sair hususların şimdilik incelenmesine yer olmadığına, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 04.04.2006  gününde oybirliğiyle karar verildi.