1163 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2017/4475 Esas 2017/9534 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/4475
Karar No: 2017/9534
Karar Tarihi: 13.11.2017

1163 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2017/4475 Esas 2017/9534 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından, 1163 Sayılı Kanuna Aykırılık suçundan yargılanan sanıkların beraatine karar verildiği belirtilen bir mahkeme kararı üzerine yapılan temyiz başvurusunda, şikayetçinin davanın niteliğine göre davaya katılma hakkı bulunmadığı gerekçesiyle red edildiği, sanıkların müdafilerinin vekalet ücretlerine ilişkin temyiz talepleri ise kabul edilmediği ve beraat eden sanıklar lehine ayrı ayrı maktu vekalet ücreti hükmedilmesi gerektiği belirtilerek hükümlerin düzeltilebilir nitelikte olduğu ve kanuna aykırı olduğu gerekçesiyle bozulması istendiği görülmektedir. Bu bağlamda 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi uyarınca şikayetçinin davaya katılmasına karar verilmesi hükmü yerinde görülmemiştir. Sanıkların müdafilerinin temyiz isteği ise kabul edilmiş ve beraat eden sanıkların ayrı ayrı maktu vekalet ücreti hükmedilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri ise şöyle açıklanmıştır: 1163 Sayılı Kanun, 5320 Sayılı Kanun'un 8/1. maddesi, 1412 Sayılı CMUK'nın 317. ve 322. maddeleri, Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi'nin 13/5.

19. Ceza Dairesi 2017/4475 E. , 2017/9534 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 1163 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜMLER : Beraat

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Şikayetçi ..."nin temyiz talebinin incelenmesinde;
Açılan kamu davasının niteliğine göre, suçtan doğrudan zarar görmeyen ve bu nedenle davaya katılma hakkı bulunmayan şikayetçinin davaya katılmasına karar verilmesi hükmü temyize hak vermeyeceğinden, temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2-Sanıklar ..., ... ve ... vekilinin temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanıklar müdafiinin temyizinin vekalet ücretine yönelik olduğu anlaşılmakla, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre vekalet ücretine hasren yapılan incelemede;
Beraat eden ve kendisini vekil ile temsil ettiren sanıklar lehine CMK"nın 324/1 ve Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi"nin 13/5. madde ve fıkraları uyarınca ayrı ayrı maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı ve sanıklar müdafiinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, hükümlerin BOZULMASINA, bozma sebebi 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bulunduğundan, hükmün vekalet ücretine ilişkin fıkrasının çıkarılarak yerine “Beraat eden sanıklar kendilerini vekil ile temsil ettirdiğinden karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi"ne göre 750,00 TL maktu vekalet ücretinin hazineden alınarak sanıklara ayrı ayrı verilmesine” biçiminde fıkra eklenmesi suretiyle başkaca yönleri Kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye aykırı olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13/11/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.