Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/3564 Esas 2016/7737 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/3564
Karar No: 2016/7737
Karar Tarihi: 23.05.2016

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/3564 Esas 2016/7737 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, müştekinin garajında bulunan motosikleti çalmış ve mahkemece hırsızlık suçu kapsamında mahkumiyet kararı verilmiştir. Ancak, sanığın gıyabında müdafii atandığı ve savunmasının talimatla alındığı, müdafiiden duruşmanın hiçbir aşamasında haberdar olmadığı, bu nedenle gerekçeli kararın sanığa da tebliğ edilmesi gerektiği halde sadece müdafiine tebliğ ile yetinildiği, sanığın hükmü öğrenmesi üzerine temyiz dilekçesi verdiği ve bu haliyle temyizinin yasal süresi içinde olduğu kabul edilmiştir. 5237 sayılı TCK'nın 142/1-b maddesi uyarınca suçun gerektirdiği cezaların türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK'nın 66/1-e, 67/2-3. maddelerinde belirtilen 8 yıllık asli zamanaşımının, sanık hakkında karar verilen 18.02.2008 tarihinden incelemenin yapıldığı tarihe kadar geçmiş bulunması ve bu süre içerisinde zamanaşımını kesen herhangi bir işlem yapılmamış olması sebebiyle karar bozulmuş ve sanık hakkında açılan kamu davası 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi uyarınca zamanaşımı nedeniyle düşmüştür.

17. Ceza Dairesi 2016/3564 E. , 2016/7737 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığa gıyabında müdafii atandığı ve savunmasının talimatla alındığı, müdafiiden duruşmanın hiçbir aşamasında haberdar olmadığı, bu nedenle gerekçeli kararın sanığa da tebliğ edilmesi gerektiği halde sadece müdafiine tebliğ ile yetinildiği, sanığın hükmü öğrenmesi üzerine temyiz dilekçesi verdiği, bu haliyle temyizinin yasal süresi içinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Sanığın müştekinin garajında bulunan motosikletini çalması şeklindeki eylemine uyan 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b maddesi uyarınca suçun gerektirdiği cezaların türü ve üst sınırına göre; 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e, 67/2-3. maddelerinde belirtilen 8 yıllık asli zamanaşımının, sanık hakkında karar verilen 18.02.2008 tarihinden incelemenin yapıldığı tarihe kadar geçmiş bulunması ve bu süre içerisinde zamanaşımını kesen herhangi bir işlem yapılmamış olması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında açılan kamu davasının 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddesi uyarınca zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 23.05.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.