5809 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2016/12072 Esas 2017/9530 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/12072
Karar No: 2017/9530

5809 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2016/12072 Esas 2017/9530 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, suçlu olduğu belirlenen kişinin adli para cezasına hükmedilmesi üzerine mahkumiyet hükmünün kesin nitelikte olduğunu ve temyiz edilemeyeceğini belirtmiştir. Bu nedenle, sanık müdafii tarafından yapılan temyiz başvurusu reddedilmiştir. 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun'un 23. maddesi ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 272. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendine göre, adli para cezasına mahkumiyet hükümlerine karşı istinaf yasa yoluna başvurulamayacağı belirtilmektedir. Aynı zamanda, 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ve 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. maddeye göre, hapis cezasından çevrilenler hariç olmak üzere sonuç olarak belirlenen 3.000 Türk Lirası dâhil adlî para cezasına mahkûmiyet hükümlerine karşı temyiz yoluna başvurulamayacağı belirtilmektedir.

19. Ceza Dairesi 2016/12072 E. , 2017/9530 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5809 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Temyiz İsteminin Reddi

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü;
14.04.2011 gün ve 27905 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Yargı Hizmetlerinin Hızlandırılması Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 23. maddesi ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 272. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde “hapis cezasından çevrilen adlî para cezaları hariç olmak üzere sonuç olarak belirlenen 3.000.- Türk Lirası dâhil adlî para cezasına mahkûmiyet hükümlerine karşı istinaf yasa yoluna başvurulamayacağı” şeklinde yapılan değişiklik ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen “bölge adliye mahkemeleri faaliyete geçinceye kadar hapis cezasından çevrilenler hariç olmak üzere, sonuç olarak belirlenen üçbin Türk Lirası dâhil adlî para cezasına mahkûmiyet hükümlerine karşı temyiz yoluna başvurulamaz” şeklindeki geçici 2. maddesi göz önünde bulundurulduğunda, 14.04.2011 tarihinden sonra doğrudan hükmolunan 3.000 Türk Lirasına kadar olan adli para cezalarına ilişkin mahkumiyet hükümlerinin kesin nitelikte olduğu cihetle temyiz isteminin reddine dair yerel mahkemenin ek kararında bir isabetsizlik görülmediğinden, sanık müdafiinin bu karara yönelik temyiz nedenlerinin REDDİNE, ek kararın tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 13/11/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.