Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2020/4467 Esas 2021/182 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 11. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi"nce verilen 10.04.2018 gün ve 2017/899 - 2018/546 sayılı kararı onayan Daire"nin 24.10.2019 gün ve 2018/2276 - 2019/4913 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş olmakla, tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Taraflar arasındaki menfi tespit davasında, Denizli Asliye Ticaret Mahkemesince davanın kabulüne dair verilen 2010/393 Esas ve 2017/245 Karar sayılı ve 30.03.2017 tarihli hükme karşı davalı vekilince istinaf yoluna başvurulması üzerine, Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi 2017/899 Esas ve 2018/546 Karar sayılı ve 10.04.2018 tarihli kararı ile davalının istinaf talebinin kabulüne ve davanın reddine dair verilen hükmün davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine Yargıtay (Kapatılan) 19. Hukuk Dairesi tarafından 2018/2276 Esas ve 2019/4913 Karar sayılı ve 24.10.2019 tarihli ilamı ile karar onanmıştır.
Yargıtay (Kapatılan) 19. Hukuk Dairesi tarafından 2018/2276 Esas ve 2019/4913 Karar sayılı ve 24.10.2019 tarihli onama kararına karşı davacı vekili tarafından karar düzeltme isteminde bulunulmuş ise de Yargıtay’ın temyiz incelemesi sonucunda vermiş olduğu bir kısım kararlara yönelik 1086 sayılı HUMK döneminde tanınmış olan “karar düzeltme” hakkına, istinaf müessesesini getiren 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nda yer verilmediğinden davacı vekilinin Kapatılan 19. Hukuk Dairesinin 2018/2276 Esas ve 2019/4913 Karar sayılı ve 24.10.2019 tarihli kararına yönelik karar düzeltme talebinin REDDİNE, dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, ödediği karar düzeltme harcının isteği halinde karar düzeltme isteyen davacıya iadesine, 20/01/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.