Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/9429 Esas 2022/6350 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi

Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Mahkûmiyet
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Sanığın adli sicil kaydında yer alan İnegöl 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 2011/1147 esas 2014/135 karar sayılı ilamı ile TCK’nın 86/2. maddesi kapsamında hükmedilen adli para cezasının kesin nitelikte olması nedeniyle tekerrüre esas olamayacağı ve UYAP’tan yapılan sorgulamada, sanık hakkında İnegöl 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2012/2034 esas 2014/130 karar sayılı ilamı ile TCK’nın 165. maddesi kapsamında verilen mahkûmiyet kararının taraflar arasında uzlaşma sağlanması nedeniyle düşürülmesine karar verildiği ve ilamın adli sicil kaydından silindiği görülmekle tebliğnamenin bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların aşağıda belirtilenler dışında doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Suç tarihi, sanıktan kan ve idrar numunesi alınan 20/10/2014 tarihi olduğu halde gerekçeli karar başlığında 09/09/2014 olarak yazılması,
2-Her ne kadar sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına esas alınan ilam hükümde belirtilmemişse de sanığın tekerrüre esas alınabilecek ilamı bulunmaması nedeniyle sanık hakkında TCK'nın 58. madddesinin uygulanmaması gerektiğinin gözetilmemesi,
3-Hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi ve 7242 sayılı Kanun'la yapılan değişiklikler nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından sanığın durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, hükmün CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu durumların yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanun'un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan;
1- Suç tarihine ilişkin kısımda “09/09/2014” ibaresinin “20/10/2014” ibaresi ile değiştirilmesi,
2- Hükümden TCK'nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılması,
3- TCK'nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümün hüküm fıkrasından çıkarılması ve yerine “Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli iptal kararı ile 7242 sayılı Kanunla yapılan değişiklikler sonrası oluşan durumuna göre, sanık hakkında TCK'nın 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına” ibaresinin eklenmesi,
Suretiyle, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,17/05/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.