Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2013/1645 Esas 2013/3500 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Dava dilekçesinde 6.403,50 TL alacağın ödeme tarihinden faiz ve masraflarla birlikte davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulü cihetine gidilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.


Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.
Davacı vekili dava dilekçesinde; davalının büyük ve temel alt yapı tesislerine iştirak bedeli tahsil ettiğini, bunun keyfi bir uygulama olduğunu, tahsilatı düzenleyen yönetmelik maddesinin iptal edildiğini, davalının sebepsiz zenginleştiğini belirterek, 6.403,50 TL ödeme tarihinden itibaren reeskont faizi ile tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak taraflar birlikte ifa günü belirlememiş iseler muaccel bir borcun borçlusu alacaklının ihtarı ile mütemerrit olur.(BK. 101/1.maddesi)
O halde; zenginleşen ister iyiniyetli, ister kötüniyetli olsun kendisinden iade talep edilmeden önce temerrüde düşmüş sayılması olanaklı değildir. Sebepsiz zenginleşme nedeni ile alacak talebinde de gecikme faizi yürütülebilmesi için borçlunun yani haksız mal edinenin ya bir ihtar ile ya da aleyhine bir dava açılmak suretiyle temerrüde düşürülmesi gerektiğinden iade talebinde bulunulmasından itibaren temerrüt faizi işleyecektir.
Somut olayda, davacı tarafından davalının dava tarihinden önce temerrüde düştüğünü gösteren bir belge sunulmamıştır. Bu nedenle temerrüd tarihinin dava tarihi olarak kabulü, talep edilen faizin işlemeye başlayacağı tarihinde dava tarihi olması gerekmektedir.
Temyiz olunan hükmün kanuna uymayan bölümü hakkında yeniden yargılama yapılmasına ihtiyaç duyulmadığı taktirde (HUMK.438/VII, C2) hükmü gereğince hükmün 1.fıkrasının tamamen çıkarılarak yerine “6.403.500,00 TL (6.403,50 YTL) alacağın dava tarihinden itibaren yürütülecek reeskont faizi ile davalıdan alınıp davacıya verilmesine” ifadeleri yazılması sureti ile faiz ile ilgili hususun düzeltilerek onanması gerekmektedir. (Prof.Dr.B.Kuru 23.baskı, İst. 2012/sh 646)
Ancak bu yanılgının düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden HUMK. 438/VII, C2, 6100 sayılı Yasanın 370/2, ek 3/1 maddesi anlamında “hakimin takdir yetkisi kapsamında” kalmadığından hükmün 1.fıkrasının tamamen çıkarılarak yerine “6.403.500,00 TL (6.403,50 YTL) alacağın dava tarihinden itibaren yürütülecek reeskont faizi ile davalıdan alınıp davacıya verilmesine” ifadelerinin yazılması sureti ile hükmün düzeltilmesine ve düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, 177.60 TL bakiye temyiz harcının temyiz edene yükletilmesine, 04.03.2013 tarihinde oybirliği ile karar verildi.