MAHKEMESİ : Amasya 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 12/12/2014
NUMARASI : 2014/978-2014/1023

Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 05.02.2010 gününde verilen dilekçe ile tapu iptali ve tescil istenmesi üzerine bozmaya uyularak yapılan muhakeme sonunda; davanın kabulüne dair verilen 12.12.2014 günlü hükmün Yargıtayca duruşmalı olarak incelenmesi davalı vekili ile müdahil davalı vekili ve duruşmasız olarak davacı vekili tarafından istenilmekle tayin olunan 16.06.2015 günü için yapılan tebligat üzerine temyiz eden davalı S.. K.. vekili Av. A.. Y.. ile karşı taraftan müdahil temsilcisi A.. K.. ve davacı vekili Av. Ü.. K.. geldi. Açık duruşmaya başlandı. Süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra gelenlerin tarafın sözlü açıklamaları dinlendi. Duruşmanın bittiği bildirildi. İş karara bırakıldı. Bilahare dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
_ K A R A R _
Davacı, kendi birikimleriyle 1985-86 yıllarında edindiği 6 parsel sayılı taşınmazı vergi sorunları nedeniyle davalı babası adına tescil ettirdiğini, dava dışı kardeşleriyle 1991 yılında kurduğu şirketin taşınmazda otel yapımına başladığını, inşaatın yarım bırakıldığını, babasının taşınmazın tapu kaydını devretmeye yanaşmadığını ileri sürerek, taşınmazın adına tescilini istemiştir.
Davalı, taşınmazı kendi birikimleriyle satın aldığını, zamanaşımı ve hak düşürücü sürenin geçtiğini belirterek davanın reddini savunmuştur.
Asli müdahil davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmü, davalı vekili, müdahil vekili ve davacı vekili temyiz etmiştir.
1-Davacı vekili HUMK’nın 434. Maddesi uyarınca temyiz harç ve giderlerini yatırmadığından temyiz dilekçesinin reddine karar verilmiş; yapılan yargılamaya, toplanan deliller ve tüm dosya içeriğine göre davalı vekilinin ve müdahil vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
2-Dava, inanç sözleşmesine dayalı tapu iptali ve tescil isteğine ilişkindir.
İnançlı işlemler, inananın teminat oluşturmak veya yönetilmek üzere mal varlığı kapsamındaki bir şey veya hakkını, inanılana devretmesi ve inanılanın da inanç anlaşmasındaki koşullara uygun olarak inanç konusu şeyi kullanmasını, amaç gerçekleştiğinde ise belirlenen şekilde inanana iade etmesini içeren işlemlerdir.
Somut uyuşmazlıkta, davacı dava konusu 6 parsel sayılı taşınmazın inanç sözleşmesine dayanarak adına tescilini istemiştir. Hükme esas alınan 22.11.2012 günlü inşaat bilirkişi raporunda taşınmazın zemininin 1.302.950.00 TL değerinde olduğu saptanmıştır. Taraflar arasındaki çekişmenin konusu 6 sayılı parselin zemini olup üzerindeki natamam bina dava konusu değildir. Bu nedenle 492 sayılı Harçlar Kanunu’nun 16. Maddesi uyarınca müddeabih, taşınmazın zemin değeri olan 1.302.950.00 TL olup, üzerinden harç ve vekalet ücretinin bu değer üzerinden takdiri gerekir.
Mahkemece, 6 sayılı parselin zemin değeri üzerinden harç ve vekalet ücreti takdiri gerekirken, taşınmaz ile üzerindeki natamam binanın değerleri toplamı dikkate alınarak harç ve vekalet ücreti takdiri doğru görülmemiş, bu nedenle kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1.) bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz dilekçesinin; davalı vekili ve müdahil vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine; (2.) bentte açıklanan nedenlerle davalı vekili ile müdahil vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, 1.100 TL Yargıtay duruşma vekalet ücretinin davacıdan alınarak davacı ve müdahile verilmesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 16.06.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.